Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο στις δηλώσεις του μετά το τέλος της Εθνικής μπάσκετ απέναντι στην Αυστραλία, ανέφερε πως ο μπαμπάς του όταν τον είδε από τον ουρανό να είναι σημαιοφόρος της Ελλάδας στους Ολυμπιακούς Αγώνες χόρευε, με τον «Greak Freak» να συγκινεί με τα λόγια του.
Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο ήταν για ένα ακόμη παιχνίδι εξαιρετικός, με τον κορυφαίο Έλληνα μπασκετμπολίστα να οδηγεί την Εθνική μπάσκετ στη νίκη με 77-71 απέναντι στην Αυστραλία για την 3η αγωνιστική στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Μάλιστα μετά το τέλος του αγώνα ο παίκτης των Μιλγουόκι Μπακς ανέφερε στις δηλώσεις του πως ο πατέρας του χόρευε στον παράδεισο, βλέποντας τον να είναι σημαιοφόρος της ελληνικής αποστολής.
Παράλληλα ο «Greak Freak» έδειξε γιατί θεωρείται υπόδειγμα αθλητή, αφού αποκάλυψε πως όταν του μετέφεραν ότι θα γίνει σημαιοφόρος της Ελλάδας, εκείνος ζήτησε αυτή η θέση να πάει στον Κώστα Παπανικολάου.
Τα λόγια του Γιάννη Αντετοκούνμπο
Για το πως αισθάνεται: «Αισθάνομαι υπέροχα. Πιστεύω ότι και στα τρία ματς ήμασταν ανταγωνιστικοί. Τα δύο πρώτα παιχνίδια δεν κατέληξαν όπως θα θέλαμε. Αλλά ακόμα και κόντρα σε μία από τις καλύτερες ομάδες του τουρνουά, τον Καναδά, που ήταν τρίτος πέρσι στο Παγκόσμιο, παίξαμε πολύ σκληρά, πολύ καλό μπάσκετ, ιδίως αμυντικά προς το τέλος. Στο ματς με την Ισπανία νομίζω δεν ήμασταν τόσο συγκεντρωμένοι στο πρώτο μέρος. Στο δεύτερο μέρος, παίξαμε πιο γρήγορα, βρήκαμε ελεύθερα σουτ και εύκολα καλάθια. Παίξαμε στο μάξιμουμ των δυνατοτήτων μας απέναντι στην καλύτερη ευρωπαϊκή ομάδα, που είναι η Ισπανία, που κατέκτησε το Eurobasket πριν από δύο χρόνια. Και τώρα, κόντρα στην Αυστραλία, που ήταν 3η στους προηγούμενους Ολυμπιακούς Αγώνες, βγήκαμε στο παρκέ έχοντας έναν στόχο στο μυαλό μας. Δεν θέλαμε να φύγουμε από το τουρνουά χωρίς να κάνουμε νίκη, γιατί θεωρούμε ότι είμαστε μια πάρα πολύ καλή ομάδα».
Για το ματς με την Αυστραλία: «Παίξαμε τόσο σκληρά στα πρώτα 20 λεπτά και δεν είχαμε τόση ενέργεια μετά το ημίχρονο, όμως στο τέλος της ημέρας βρήκαμε έναν τρόπο να πάρουμε τη νίκη. Θέλω να δώσω τα εύσημα σε όλα τα παιδιά στην ομάδα. Από τον Παπανικολάου και την άμυνά του, μέχρι τον Ουόκαπ, που έπαιζε και άμυνα και σκόραρε. τον Καλάθη που μας καθοδηγούσε σε όλα τα pick n roll. Τον Μήτογλου που έκοβε, σκόραρε και άνοιξε το παρκέ για εμάς. Τον Παπαγιάννη που έπαιξε σκληρά και προστάτευσε το καλάθι. Τους σουτέρ μας, τον Τολιόπουλο και τον Μωραΐτη, που ήταν επιθετικοί όταν μπήκαν στο ματς. Τον Καλαϊτζάκη που έπαιξε απίστευτη άμυνα και είχε 3 κλεψίματα σε 8 λεπτά. Θέλω να τους συγχαρώ όλους. Όλοι μαζί καταφέραμε να πάρουμε τη νίκη σήμερα».
Για το αν θα προκριθεί η Ελλάδα: «Δεν ξέρ. Δεν μπορώ να προβλέψω το μέλλον. Προσπαθώ να απολαύσω τη στιγμή. Δεν ξέρω αν θα είμαστε στο Παρίσι. Πρέπει να περιμένουμε μέχρι αύριο να δούμε το αποτέλεσμα του αγώνα Σερβία – Νότιο Σουδάν. Φέτος και προχωρώντας στην καριέρα μου προσπαθώ να μην ορίζω τις προσδοκίες. Προσπαθώ να το πηγαίνω μέρα με τη μέρα. Θα επιστρέψω στο Ολυμπιακό Χωριό, θα φάω καλό φαγητό από την καφετέρια, θα περάσω λίγο χρόνο με τους συμπαίκτες μου. Όταν θα γίνει γνωστό το αν θα πάμε στο Παρίσι και με ποια ομάδα θα παίξουμε εκεί, θα επικεντρωθούμε σε αυτό και θα προπονηθούμε σκληρά, για να κάνουμε ό,τι και στα τρία προηγούμενα ματς. Να τα δώσουμε όλα δηλαδή για να εκπροσωπήσουμε τους εαυτούς μας, τις οικογένειές μας και όλους όσους μας παρακολουθούν και μας στηρίζουν».
Για τους Ολυμπιακούς Αγώνες: «Ήθελα εδώ και πολύ καιρό να βρεθώ σε αυτό το επίπεδο, αλλά δυστυχώς δεν υπήρξα τυχερός. Προσπαθώ να απολαμβάνω κάθε μέρα με τους συμπαίκτες μου. Την πρώτη ημέρα που ήρθαμε εδώ, έστειλα μήνυμα στη γυναίκα μου και τις είπα ότι δεν μπορώ να σταματήσω να χαμογελάω. Η ατμόσφαιρα είναι διαφορετική. Προφανώς και δεν μπορώ να είμαι κοντά με κάθε μπασκετμπολίστα, γιατί ανταγωνιζόμαστε μεταξύ μας, αλλά τους βλέπω παντού, στην καφετέρια, στο ασανσέρ κλπ. Η ενέργεια είναι διαφορετική. Από τη στιγμή που πήγαμε με όλους τους Έλληνας αθλητές στην Τελετή Έναρξης και είδαμε όλον αυτόν τον κόσμο να έρχεται στο Παρίσι για να φωνάξει για εμάς και γυρίσαμε εδώ και αρχίσαμε τα παιχνίδια, και είδαμε πόσο έντονα τα ζει ο κόσμος, είναι απίστευτο. Χαίρομαι που είμαι εδώ. Δεν το παίρνω ως δεδομένο. Δεν ξέρει πότε θα ξανασυμβεί. Μας πήρε 16 χρόνια για να βρεθούμε σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Σε άλλα 16 χρόνια θα είμαι 45 χρονών. Το απολαμβάνω. Χαίρομαι που τα παιδιά μου με βλέπουν να παίζω σε αυτό το επίπεδο και μετά θα μπορώ να τους λέω ιστορίες».
Για την Τελετή Έναρξης: «Η Τελετή Έναρξης ήταν μια απίστευτη εμπειρία. Όπως είπα η ενέργεια ήταν στα ύψη. Είδα χιλιάδες αθλητές από το Ολυμπιακό Χωριό στη Λιλ μέχρι το Ολυμπιακό Χωριό στο Παρίσι. Το να περπατάς από το λεωφορείο μέχρι το πλοίο μαζί με όλους του Έλληνες αθλητές ήταν μια πολύ σπουδαία εμπειρία. Βλέποντας πως φέρονταν όλοι και τη μικρή πίεση που είχαν. Όταν μπήκαμε στο πλοίο και σηκώσαμε τη σημαία, όλοι χαλάρωσαν και προσπάθησαν να το απολαύσουν. Τη μέρα που με ρώτησαν αν ήθελε να εκπροσωπήσω τη χώρα και να είμαι σημαιοφόρος, είπα ότι θέλω να το κάνει ο αρχηγός μου, ο Κώστας Παπανικολάου. Ένιωσα ότι αυτό ήταν το σωστό. Όμως μου είπαν ότι θέλουν εμένα, γιατί εκπροσωπώ όλα αυτά που πρεσβεύει ο αθλητισμός και τους αρέσει ο τρόπος που συμπεριφέρομαι τόσο εντός, όσο και εκτός παρκέ. Είπα υπέροχα, θα ήθελα πολύ να το κάνω. Όταν το έκανα ήταν η μεγαλύτερη τιμή. Ξέρω ότι ο μπαμπάς μου το είδε από τον παράδεισο και χόρευε, κυριολεκτικά. Μπορεί να κερδίσω ένα ακόμα πρωτάθλημα. Όμως μπορεί να μην σηκώσω ποτέ ξανά την ελληνική σημαία. Οπότε αυτά τα 45 λεπτά προσπάθησα να το απολαύσω. Περάσαμε από τον Πύργο του Άιφελ και έβρεχε και αυτό το έκανε πιο δραματικό. Είδα τη μαμά μου, που κρατούσε συνέχεια το κινητό της και με έβγαζε VIDEO. Ήταν μια υπέροχη εμπειρία την οποία δεν θα ξεχάσω ποτέ».
Για τη διαφορά ανάμεσα στην ομάδα και την Εθνική: «Είναι διαφορετικό το να παίζεις για τη χώρα σου. Όλοι παίζουν σε συλλόγους και εκεί μπορεί να είσαι ο καλύτερος παίκτης. Δεν θα πω ότι αυτό είναι εύκολο. Δεν είναι εύκολο να παίζεις για την ομάδα σου. Όμως όταν έρχεσαι εδώ πρέπει να κάνεις στην άκρη όλα όσα ξέρεις και να παλέψεις για έναν κοινό στόχο. Δεν είναι το να κερδίζεις όπως θες εσύ. Πρέπει να κερδίζεις με κάθε κόστος. Γιατί εδώ εκπροσωπείς μια ιστορία, 13 εκατομμύρια Έλληνες. Προφανώς και το να παίζω για το Μιλγουόκι είναι υπέροχο. Φροντίζουν εμένα και την οικογένειά μου. Εδώ είναι όμως εντελώς διαφορετικό. Όλοι συντονίζονται και μας εύχονται τα καλύτερα. Και όταν δεν τα πηγαίνουμε καλά μας εύχονται άλλα πράγματα, αλλά θα σταθούμε στις στιγμές που μας αγαπάνε».