Την τελευταία του πνοή σε ηλικία 91 ετών άφησε μια σπουδαία φυσιογνωμία του ελληνικού ποδοσφαίρου, ο Δημήτρης Θεοφάνης.
Ο θρυλικός «Λώρης» συνέδεσε το όνομά του αγωνιστικά με τον Παναθηναϊκό στις δεκαετίες ’50 και ’60 και προπονητικά με τη Δόξα Βύρωνα τη δεκαετία του ’90. Πέθανε το Σάββατο (3/8) από φυσικά αίτια, Ηταν παντρεμένος και είχε ένα γιό. Η σύζυγός του απεβίωσε τον Απρίλιο του 2024.
Το 1935 η οικογένεια Θεοφάνη μετακόμισε στην Αθήνα και εγκαταστάθηκε στην περιοχή του Βύρωνα. Το ψευδώνυμο «Λώρης», με το οποίο ο Θεοφάνης υπήρξε γνωστός στους φιλάθλους και στους ποδοσφαιρικούς κύκλους, οφείλεται στον Λάκη Πετρόπουλο ―όνομα που το είχε πάρει από τον «Χοντρό και Λιγνό»― εξαιτίας των λίγων κιλών που είχε στην αρχή της καριέρας του ο Θεοφάνης.
Το 2015 εκδόθηκε από τον οίκο Gutenberg το βιβλίο του «Γήπεδο Αλεξάνδρας και “Πράσινης Τσόχας”», μια αυτοβιογραφική μαρτυρία για τα χρόνια του Πολέμου και της Κατοχής, για το ελληνικό ποδόσφαιρο και τους Έλληνες ποδοσφαιριστές και για την αγαπημένη του ομάδα, τον Παναθηναϊκό.
Η καριέρα του
Ο Θεοφάνης ξεκίνησε ως ποδοσφαιριστής της Νέας Ελβετίας την περίοδο 1948-1953, όταν έγινε και η συγχώνευση Αθηναϊκού-Νέας Ελβετίας. Κατά την περίοδο της θητείας του (1956-1958) μετείχε στην Εθνική Ενόπλων Δυνάμεων.
Για μια δεκαετία, από το 1956 έως το 1965, υπήρξε ένας από τους βασικούς παίκτες του Παναθηναϊκού (αγωνίστηκε βασικός στη θέση του αριστερού εξτρέμ στον Παναθηναϊκό σε 246 παιχνίδια πετυχαίνοντας 79 γκολ) με συμπαίκτες όπως οι Βουτσαράς, Πανάκης, Παπαεμμανουήλ, Μπενάρδος, Δομάζος, Τζουνάκος, Κουρτζίδης, Λινοξυλάκης, Αγγελόπουλος, Νεμπίδης, Καμάρας, Παπαντωνίου, Ανδρέου, Σούρπης, Λουκανίδης, Παπουλίδης, Ροκίδης κ.ά.
Ο Παναθηναϊκός στο τέλος της δεκαετίας του 1950 είχε συγκροτήσει μια από τις καλύτερες ομάδες, αφού κέρδισε πέντε πρωταθλήματα και, μάλιστα, το ένα αήττητο. Αξίζει να σημειωθεί ότι φόρεσε και τη φανέλα του Ηλυσιακού.
Από το 1966 έως το 2002 υπήρξε προπονητής όλων των ομάδων του Παναθηναϊκού, αλλά και πολλών άλλων ελληνικών ομάδων. Ως ποδοσφαιριστής έχει αγωνισθεί στον Μέγα Αλέξανδρο Μελβούρνης και στην ελληνοαμερικανική ομάδα της Νέας Υόρκης. Την περίοδο 1985-1992 διετέλεσε προπονητής στις ομάδες της Νιγηρίας Leventis United και National Owerri, όπου κατέκτησε πέντε πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο Νιγηρίας, καθώς και της Ολυμπιακής Ομάδας της Νιγηρίας με επιτυχία στους Ολυμπιακούς αγώνες της Σεούλ το 1988.
Πηγή: sportal.gr