Μετράει μέρες για να κάνει πραγματικότητα το όνειρο ζωής, όχι μόνο της ίδιας αλλά και κάθε αθλητή στον πλανήτη.
Η Κρύστη Γιαλαμά, το κορίτσι με το αστραφτερό χαμόγελο και το πηγαίο ταλέντο, στα 17 της μόλις χρόνια, ετοιμάζεται για τη συμμετοχή στους πιο ιδιαίτερους Ολυμπιακούς Αγώνες όλων των εποχών, στο μακρινό Τόκιο. Είναι η δεύτερη Ηρακλειώτισσα της Ολυμπιακής ομάδας (μαζί με την Ειρήνη Βασιλείου) και η πρώτη από την πόλη μας που θα αγωνιστεί στον υγρό στίβο, στο μεγαλύτερο αθλητικό ραντεβού.
Γεννημένη τον Αύγουστο του 2004 – τις μέρες που η Εθνική ομάδα συγχρονισμένης (καλλιτεχνικής όπως λέγεται πλέον) κολύμβησης συμμετείχε για πρώτη και τελευταία φορά μέχρι σήμερα σε Ολυμπιακούς Αγώνες- η Κρύστη Γιαλαμά θα γίνει η δεύτερη μικρότερη Ελληνίδα που θα πέσει στην πισίνα, εκπροσωπώντας τη χώρα μας, μαζί με άλλα 8 κορίτσια, στο ομαδικό πρόγραμμα.
Σε ένα μικρό διάλειμμα της προετοιμασίας της, η Κρύστη επισκέφθηκε το Ηράκλειο, όπου έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από τις συναθλήτριες και τους ανθρώπους του Ωρίωνα και μίλησε στην «ΠΑΤΡΙΣ» για τη δύσκολη διαδρομή μέχρι την καταξίωση και πολλά άλλα…
Το 2021 είναι η χρονιά της «απογείωσης» για τη συγχρονισμένη κολύμβηση στην Ελλάδα. Πρώτα ήρθε το ασημένιο μετάλλιο στο κόμπο, στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Βουδαπέστης και μετά η επίτευξη του μεγάλου στόχου. Η πρόκριση στους Ολυμπιακούς.
Ήσασταν προετοιμασμένες γι’ αυτές τις επιτυχίες;
«Έχουμε βελτιωθεί πάρα πολύ σαν ομάδα από το Παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2019, είμαστε εντελώς άλλη ομάδα.
Το ασημένιο στο Ευρωπαϊκό της Βουδαπέστης και η πρόκριση στους Ολυμπιακούς, ήταν κάτι σπουδαίο για μας. Είχαμε δουλέψει πάρα πολύ για την πρόκριση, το πιστεύαμε και δικαιώθηκε ο κόπος ετών. Υπήρχε μεγάλο άγχος, αλλά ευτυχώς όλα πήγαν τέλεια».
Η μετάθεση κατά ένα χρόνο των Ολυμπιακών Αγώνων, πόσο επηρέασε την προσπάθειά σας;
«Το 2020 κάναμε κάθε μέρα 12 με 13 ώρες προπόνηση γιατί ετοιμαζόμασταν για την πρόκριση. Στην πρώτη καραντίνα, μείναμε δύο μήνες εκτός προπονήσεων και όταν μάθαμε για την αναβολή των Ολυμπιακών, ανακουφιστήκαμε γιατί είχαμε χάσει τη φόρμα μας, δεν ήμασταν εντελώς έτοιμες και το είδαμε σαν ευκαιρία να βελτιωθούμε κι άλλο. Στην ουσία κερδίσαμε χρόνο. Βέβαια στην αρχή αυτή η αναβολή μας φάνηκε κάπως, πάθαμε ένα μικρό σοκ, καταλαβαίνοντας ότι θα πρέπει να εργαστούμε σκληρά για ακόμα έναν χρόνο. Στην τελική όμως, η αναβολή μας ωφέλησε πολύ».
Πώς περιμένεις να ζήσεις τη φετινή Ολυμπιάδα που θα έχει πολλές ιδιαιτερότητες, λόγω των μέτρων και της απουσίας κόσμου από τις κερκίδες; Ποιος είναι ο στόχος της Εθνικής στο Τόκιο;
«Οι Ολυμπιακοί Αγώνες απ’ ότι έχω ακούσει από άλλες αθλήτριες, αξίζουν κυρίως για την ατμόσφαιρα που δημιουργείται από τους φιλάθλους και τους αθλητές από όλο τον κόσμο. Δυστυχώς δε θα έχουμε την ευκαιρία να το ζήσουμε ακριβώς έτσι και τα μέτρα θα είναι πολύ αυστηρά αλλά δεν παύει να είναι Ολυμπιάδα και ευτυχώς που διεξάγεται έστω και υπό αυτές τις συνθήκες. Είμαστε πάρα πολύ ικανοποιημένες που θα δώσουμε το παρών στο Τόκιο και θέλουμε να δείξουμε τον καλύτερό μας εαυτό και ότι αξίζουμε τη συμμετοχή».
Η πρόκριση της Εθνικής στους Ολυμπιακούς, συνδυάστηκε με μία νέα χορογραφία. Το «fly Icarus fly», που βασίζεται στο μύθο του Ίκαρου, έκλεψε τις εντυπώσεις στη Βαρκελώνη…
«Πράγματι, είναι από τις καλύτερες και πιο ενδιαφέρουσες χορογραφίες που έχω κάνει ποτέ. Δεν θυμάμαι να έχω κουραστεί περισσότερο σε κάποιο πρόγραμμα. Έχουμε δύο ομαδικά, τον Ίκαρο και τις Γάτες. Με αυτά θα πάμε Τόκιο και ελπίζουμε στο καλύτερο».
Ποιες είναι οι προπονήτριες που έπαιξαν τον σημαντικότερο ρόλο στην εξέλιξή σου;
«Ξεκίνησα στον Ωρίωνα με την Ελεάνα Ασκοξυλάκη και μετά με την Κλεοπάτρα Αγγελίδου που ήρθε από τις Σέρρες.Με βοήθησαν πάρα πολύ και οι δύο, τόσο στις προπονήσεις και με στήριζαν ψυχολογικά, τους οφείλω πολλά. Στην Εθνική ομάδα, η Ναταλία Τσερνέσκα μας έμαθε τα βασικά, πώς να γίνουμε ομάδα.
Στη συνέχεια μας ανέλαβαν οι ισπανίδες Άννα Τάρες και Μπετ Φερνάντες που έχουν μεγάλη εμπειρία από Ολυμπιακούς Αγώνες, έχοντας κερδίσει πολλά μετάλλια ως προπονήτριες. Μας έκαναν πραγματικά εντελώς άλλη ομάδα. Στην Εθνική ομάδα έμαθα ότι πρέπει να δουλεύεις πολύ σκληρά και συνέχεια να προσπαθείς να είσαι η καλύτερη».
Η πιο δύσκολη απώλεια
Σχεδόν ένα χρόνο πριν, το ταλαντούχο κορίτσι από το Ηράκλειο, βίωσε την πιο δύσκολη απώλεια. Αυτή του πατέρα, ο οποίος «έφυγε» απρόσμενα στα 49 του χρόνια. Από τότε, όλες οι διακρίσεις είναι αφιερωμένες σε εκείνον. Πρόσφατα μάλιστα, η ΠΑΕ ΟΦΗ τίμησε την κόρη του παλαίμαχου τερματοφύλακα Νίκου Γιαλαμά, συνοδεύοντας με τις ευχές της το ταξίδι προς το Τόκιο.
«Σίγουρα οι προπονήσεις στην Αθήνα και το πρόγραμμα που ακολουθούσα, με βοήθησε κάπως να ξεχαστώ. Δε μπορούσα να σκεφθώ κάτι άλλο εκτός από την προπόνηση. Είχα φυσικά και τη βοήθεια των κοριτσιών αλλά και των δικών μου ανθρώπων. Αλλά δεν παύει να υπάρχει αυτή η απώλεια μέσα μου και το μόνο που μπορώ να κάνω, είναι να του αφιερώνω όλες μου τις επιτυχίες».
Αρκετοί υποστηρίζουν ότι η προπόνηση της συγχρονισμένης κολύμβησης είναι από τις πιο «ρουτινιάρικες», με ατελείωτες ώρες κάτω από το νερό. Πώς ανταπεξέρχεσαι σε αυτή την ιδιαιτερότητα;
«Κάνουμε πάρα πολλές ώρες προπόνησης και η αλήθεια είναι ότι αυτή η διαδικασία εμπεριέχει ρουτίνα όμως έτσι πρέπει να συμβαίνει. Χρειάζεται όμως γιατί το άθλημά μας είναι από τα πιο δύσκολα και απαιτητικά. Συνδυάζει το κολύμπι, τον χορό, την τεχνική. Δε μπορούμε να βγάλουμε τόση δουλειά σε μικρό χρονικό διάστημα».
Πόσο δύσκολος είναι ο συγχρονισμός με τα άλλα κορίτσια στην πισίνα;
«Είναι αρκετά δύσκολη η συνεργασία στο νερό γιατί ανά πάσα στιγμή, δεν γνωρίζεις πώς θα συμπεριφερθεί η διπλανή σου. Χρειάζεται απόλυτη συγκέντρωση για να πετύχεις τον συγχρονισμό και να κάνεις την ίδια κίνηση την ίδια στιγμή.Όσο όμως ανεβαίνει το επίπεδο και ειδικά στην Εθνική ομάδα, αυτός ο συγχρονισμός και η συνεργασία επιτυγχάνονται πιο εύκολα. Παρ’ όλα αυτά και στην Εθνική, οι ώρες προπόνησης είναι ατελείωτες».
Γνωρίζουμε ότι στο Ηράκλειο οι συνθήκες προπόνησης για τα αθλήματα του υγρού στίβου, είναι ιδιαίτερα δύσκολες. Πηγαίνοντας στην Αθήνα, πόσο πιο εύκολα έγιναν τα πράγματα για σένα;
«Τα πρώτα δύο χρόνια στον Άγιο Κοσμά, οι συνθήκες δεν ήταν καλές γιατί οι εγκαταστάσεις ήταν παρατημένες. Μπορώ να πω ότι μου είχε λείψει η πισίνα στο Ηράκλειο.Την 3η χρονιά πήγαμε στο ΟΑΚΑ και ήταν όλα τέλεια. Βασικά, το μόνο που με χάλαγε στο Ηράκλειο, ήταν οι ελάχιστες ώρες προπόνησης. Όλα τα αθλήματα στριμώχνονται σε ένα κολυμβητήριο. Πάντα κάναμε βράδυ προπονήσεις στο Λίντο ενώ στην Αθήνα περνάμε όλη τη μέρα στην πισίνα και κανένας δε μας λέει τίποτα».
Ποια είναι τα πράγματα που έχεις στερηθεί για να φθάσεις τόσο ψηλά και αν σκέφθηκες ποτέ να τα παρατήσεις;
«Έχω στερηθεί πολλές ώρες από το σχολείο, έχω χάσει πάρα πολλά μαθήματα, ειδικά τα τελευταία χρόνια. Εννοείται ότι έχουμε ξεχάσει τις βόλτες με φίλους, που και που ένα σαββατοκύριακο. Ζούμε μακριά από τις οικογένειές μας, είναι δύσκολο. Ωστόσο υπάρχουν και σημαντικά οφέλη. Με τις διακρίσεις που πετύχαμε, κερδίσαμε πολλά μόρια που θα μας βοηθήσουν του χρόνου στις Πανελλήνιες.
Έχω κερδίσει πολλές ωραίες εμπειρίες από τα ταξίδια στο εξωτερικό που αλλιώς δε θα τις βίωνα. Έχω μάθει πώς είναι να χάνεις κάποια πράγματα για να κερδίζεις ακόμα περισσότερα. Δε θα τα άλλαζα αυτά, δε μετανιώνω στιγμή».
Σε αγχώνει το γεγονός ότι ασχολείσαι με ένα άθλημα που έχει σύντομη ημερομηνία λήξης; Έχεις σκεφθεί τι θα κάνεις μετά τον αθλητισμό;
«Η αλήθεια είναι ότι ειδικά στην Ελλάδα, οι αθλήτριες της συγχρονισμένης ασχολούνται μέχρι τα 25-26. Στο εξωτερικό οι καριέρες διαρκούν μέχρι τα 30 γιατί είναι επαγγελματικό το άθλημα. Στην Ελλάδα δεν πληρώνονται οι αθλήτριες και φυσιολογικά σταματάνε πιο νωρίς. Δεν πιστεύω ότι η ζωή μου θα σταματήσει μετά τη συγχρονισμένη. Θέλω να μπω στο Πανεπιστήμιο, στην οδοντιατρική σχολή και να γίνω ορθοδοντικός. Έχω τα μόρια που θα μου το επιτρέψουν και δε με αγχώνει αυτό».
Στόχος το Παρίσι το 2024
Οι φιλοδοξίες της Κρύστη Γιαλαμά, δε σταματάνε φυσικά στο Τόκιο. Η επόμενη Ολυμπιάδα, χρονικά είναι πιο κοντά, σε τρία χρόνια στο Παρίσι.
«Θέλω να πάω και στο Παρίσι το 2024. Υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες να είμαι στο ντουέτο στην επόμενη Ολυμπιάδα, θα είμαι τότε και πιο μεγάλη. Κάποια άλλωστε θα πάρει τη θέση των αθλητριών που θα αποχωρήσουν, γιατί να μην είμαι εγώ… Δεν ξέρω τι θα γίνει μέχρι τότε, όμως το έχω βάλει στόχο και μετά πιθανόν να αποσυρθώ».
ΣΤΑ 14 ΤΗΣ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΕ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ: «Τον πρώτο καιρό δεν άντεχα, ήθελα να γυρίσω πίσω…»
Ο πρωταθλητισμός και ειδικότερα η διαδρομή μέχρι τους Ολυμπιακούς Αγώνες, απαιτούν θυσίες. Η Κρύστη Γιαλαμά έχει κάνει αρκετές μέχρι σήμερα και σίγουρα η πιο σημαντική απόφαση που πήρε, ήταν να αποχωριστεί το σπίτι της και να μετακομίσει στην Αθήνα, μόλις στα 14 της χρόνια για να ακολουθήσει το αυστηρό πρόγραμμα της Εθνικής ομάδας, με τερματικό σταθμό το Τόκιο.
«Τον Σεπτέμβριο του 2018 κάλεσαν μερικά κορίτσια που είχαμε επιλεχθεί, να ακολουθήσουμε ένα πρόγραμμα-διετές αρχικά- στην Αθήνα, με στόχο το Τόκιο το 2020.
Είχαν αυξηθεί οι θέσεις για τους Ολυμπιακούς, οπότε είχαμε περισσότερες ελπίδες πρόκρισης. Τότε ήμουν 14 ετών, πήγαινα Γ’ Γυμνασίου και μετά από πολύ σκέψη και συζήτηση, πήρα την απόφαση να μετακομίσω στην Αθήνα και να μείνω στο ίδιο σπίτι μαζί με άλλες 6-8 κοπέλες.
Άλλαξα σχολείο, πολλές ώρες προπόνησης καθημερινά, νέες χορογραφίες. Ψυχολογικά στην αρχή δεν το είχα πάρει καθόλου καλά όλο αυτό. Θυμάμαι την πρώτη χρονιά, τους πρώτους μήνες, δεν άντεχα, δεν ένιωθα καθόλου καλά και ήθελα να γυρίσω πίσω.
Μετά όμως ξεκίνησαν και οι αγώνες, αρχίσαμε να δενόμαστε περισσότερο σαν ομάδα και κατάλαβα ότι πρέπει να το συνηθίσω. Σιγά σιγά προσαρμόστηκα στη νέα πραγματικότητα και μου άρεσε».
Πώς ήταν η συμβίωση στο ίδιο σπίτι με τις συναθλήτριές σου;
«Ήξερα κανα δυο κορίτσια από το Μεσογειακό, όμως όχι τόσο καλά για να μείνουμε μαζί στο ίδιο σπίτι. Παράξενη και πολύ δύσκολη η συμβίωση στην αρχή, δεν είχα συνηθίσει να ζω έτσι. Μιλήσαμε όμως, τα βρήκαμε και γενικά τα πάμε πολύ καλά πλέον».
Περιέγραψε ένα 24ωρο στην Αθήνα…
«Όταν πηγαίναμε κανονικά σχολείο, το πρόγραμμά μας ήταν πολύ δύσκολο. Ετοιμάζαμε από βραδύς την τσάντα του σχολείου και του κολυμβητηρίου. Μέχρι τις 2μμ σχολείο και μετά κατευθείαν στην πισίνα με το λεωφορείο. Προπόνηση 3-9μμ, με γυμναστήριο, μπαλέτο κτλ. Το βράδυ, επιστροφή στο σπίτι για να διαβάσουμε ότι προλαβαίναμε για το σχολείο. Μαγειρεύαμε και ύπνος. Δεν είχαμε χρόνο για οτιδήποτε άλλο».
Επαφές με τους δικούς σου ανθρώπους είχες;
«Τον πρώτο χρόνο σχεδόν κάθε δεύτερο σαββατοκύριακο, ανέβαιναν οι γονείς μου στην Αθήνα. Τη δεύτερη χρονιά όχι τόσο συχνά. Στην πρώτη καραντίνα κατέβηκα 2 μήνες στο Ηράκλειο, αφού είχαν σταματήσει οι προπονήσεις. Φέτος που ήμασταν στην τελική ευθεία για το Τόκιο, ελάχιστα ερχόμουν. Δεν ήθελα βασικά να έρχονται και συχνά οι γονείς μου για να μη μου αποσπούν την προσοχή από την προετοιμασία…».
Το ξεκίνημα στον Ωρίωνα και οι πρώτες συμμετοχές στην Εθνική
Έντεκα γεμάτα χρόνια στις πισίνες η Κρύστη Γιαλαμά, συνδεδεμένα με τον Ωρίωνα Ηρακλείου που αποτέλεσε το σκαλοπάτι για να βρεθεί στην Εθνική ομάδα.
«Πήγα αρχικά στα 6 μου για να μάθω κολύμπι αλλά επειδή μου άρεσε το μπαλέτο, βρήκα τον ιδανικό συνδυασμό στη συγχρονισμένη. Μας το πρότεινε η Ελεάνα Ασκοξυλάκη κι έτσι ξεκίνησα, δεν ασχολήθηκα με κανένα άλλο άθλημα».
Η κλήση στην Εθνική, πώς προέκυψε;
«Πρώτη φορά στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα πήγα το 2014.
Όταν μπήκα στο Γυμνάσιο και αγωνιζόμουν σε μεγαλύτερη κατηγορία, με κάλεσαν σε ένα καμπ της Εθνικής, πράγμα εντελώς απροσδόκητο για μένα.
Δεν πίστευα ότι θα με έπαιρναν και στους αγώνες μετά, δε νόμιζα ότι ήμουν τόσο καλή. Επιλέχθηκα για τους Μεσογειακούς κορασίδων το 2017 στην Πορτογαλία και μάλιστα ως βασικό μέλος, σε ομαδικό και ντουέτο. Από τότε και μετά άρχισα να καταλαβαίνω τι σημαίνει Εθνική ομάδα. Το 2018 στο Μεσογειακό πρωτάθλημα της Σεβίλλης, ήμουν σε όλα τα προγράμματα μέσα και στο σόλο. Κερδίσαμε 5 μετάλλια και ήμουν πολύ χαρούμενη».
Τι έχεις μάθει όλα αυτά τα χρόνια στις πισίνες και τι συμβουλεύεις τα νέα κορίτσια που θέλουν να σου μοιάσουν;
«Η ενασχόληση με τη συγχρονισμένη και τον αθλητισμό γενικότερα, μου έχει μάθει να είμαι πειθαρχημένη, να διαχειρίζομαι σωστά τον χρόνο μου, να τρέφω σεβασμό προς τις προπονήτριες και βέβαια την ομαδικότητα με τα άλλα κορίτσια, πώς να βοηθάμε και να καταλαβαίνουμε η μία την άλλη. Τα νέα κορίτσια πρέπει να ξεκαθαρίσουν μέσα τους αρχικά, αν θέλουν να κάνουν πρωταθλητισμό ή αν το βλέπουν σαν χόμπι. Όταν επιλέγεις τον πρωταθλητισμό, πρέπει να ξέρεις ότι είναι αρκετά δύσκολο για να φθάσεις σε υψηλό επίπεδο. Απαιτείται μεγάλη αφοσίωση στο άθλημα.
Χρειάζεται το ταλέντο αλλά περισσότερο η σκληρή δουλειά φέρνει το επιθυμητό αποτέλεσμα».
Ελεάνα Ασκοξυλάκη: «Είμαι υπερήφανη…»
Η προπονήτριά της, Ελεάνα Ασκοξυλάκη, λέει για την αθλήτριά της:
“Νιώθω ιδιαίτερη χαρά και περηφάνεια για την αθλήτρια μου, Γιαλαμά Κρυσταλλένια για τη δύναμη,την εργατικότητα, την επιμονή της και το σπάνιο ήθος της! Αυτά τα στοιχεία του χαρακτήρα της σε συνδυασμό με πολυετή και μεθοδική δουλειά την έκαναν να διακριθεί και να πετύχει ένα τόσο μεγάλο στόχο όπως είναι η πρόκριση στην Ολυμπιάδα του Τόκιο! Της εύχομαι καλή συνέχεια και είμαι σίγουρη ότι το μέλλον της επιφυλάσσει πολλές επιτυχίες!”.
Συγχαρητήρια ανακοίνωση εξέδωσε και ο Ωρίωνας.