Εντυπωσίασε τους συμμετέχοντες και όσους μπήκαν στον κόπο να τη δουν στο youtube, η “ψηφιακή έκθεση φωτογραφίας αρχειακού υλικού φυσικής αγωγής του σχολικού αθλητισμού στην Κρήτη” η οποία έγινε στο πλαίσιο του 1ου διαδικτυακού συνεδρίου φυσικής αγωγής και αθλητικής επιστήμης που διοργάνωσαν η Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Κρήτης, το περιφερειακό κέντρο εκπαι- δευτικού σχεδιασμού Κρήτης Περιφέρεια, Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο και Ενώσεις Πτυχιούχων Φυσικής Αγωγής Κρήτης.
“Η ιστορία της Φυσικής Αγωγής και της Αθλητικής Επιστήμης στην Κρήτη, έχει μακράν ιστορία και έχει εξελιχθεί σημαντικά στα τελευταία χρόνια. Η εξέλιξη αυτή έχει συμβάλει σημαντικά στην ποιότητα ζωής της κοινωνίας, στην ανάπτυξη της αθλητικής συνείδησης των μαθητών και ενηλίκων και στην εξέλιξη του μαθήματος της Φυσικής Αγωγής και του σχολικού αθλητισμού όπως το γνωριζουμε σήμερα.
Βασικός στόχος της δράσης «ΕΚΘΕΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΑΡΧΕΙΑΚΟΥ ΥΛΙΚΟΥ ΦΥΣΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ και ΣΧΟΛΙΚΟΥ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΚΡΗΤΗ» η οποία υλοποιείται στα πλαίσια του 1ου Συνεδρίου Φυσικής Αγωγής και Αθλητικής Επιστήμης, είναι η συλλογή και αξιοποίηση του αρχειακού υλικού από φωτογραφίες και έντυπα που υπάρχει στην Κρήτη και η δημιουργία μιας έκθεσης φωτογραφίας και ενός ηλεκτρονικού λευκώματος.
Απώτερος στόχος της δράσης είναι η επαναφορά «αναμνήσεων και δράσεων» μέσω της φωτογραφίας από τις τελευταίες δεκαετίας της Φυσικής Αγωγής και Σχολικού Αθλητισμού στην Κρήτη οι οποίες θα παρουσιάζουν την εξέλιξη της Φυσικής Αγωγής και Σχολικού Αθλητισμού” αναφέρουν οι διοργανωτές για την αναγκαιότητα της ψηφιακής έκθεσης και τονίζουν:
“Η Φυσική Αγωγή και ο Σχολικός Αθλητισμός εξελίχθηκε ραγδαία μετά τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο στα πλαίσια αναδιάρθρωσης της κοινωνίας και της εκπαίδευσης. Την στρατιωτική Φυσική Αγωγή, διαδέχθηκαν μορφές της Γερμανικής και Σουηδικής Αγωγής και στην συνέχεια η μαθητο-κεντρική προσέγγιση της ελεύθερα οργανωμένης παιγνιώδους μορφής Φυσικής Αγωγής, με πιο εξειδικευμένο προσωπικό και στόχους.
Η έκθεση φωτογραφίας προβάλει την εξέλιξη αυτή στην Κρήτη, μεταπολεμικά μέχρι και τη δεκαετία του 1980 περίπου.
Το περιεχόμενο που παρουσιάζεται, για πρώτη φορά από προσωπικά αρχεία και από τους τέσσερεις νομούς της Κρήτης, είναι ανεκτίμητο.
Η εικόνα, μας μεταφέρει πολλά χρόνια πίσω, όταν η Φυσική Αγωγή, όπως την ξέρουμε σήμερα, δημιουργεί τις βάσεις της, σε σχολικές αυλές, σε σχολικές εγκαταστάσεις, με αθλητικές εκδηλώσεις και με γυμναστές που πρόσφεραν όπως πάντα το καλύτερο δυνατό στους μαθητές τους.
Η Επιτροπή της έκθεσης φωτογραφίας ευχαριστεί θερμά όλους όσοι πρόσφεραν τις εμπειρίες τους μέσα από την κατάθεση του φωτογραφικού υλικού.
Η προσπάθεια καταγραφής αυτού του αρχειακού υλικού μόλις άρχισε και θα συνεχιστεί με ζήλο στο μέλλον έτσι ώστε στο επόμενο Συνέδριο Φυσικής Αγωγής και Σχολικού αθλητισμού, η έκθεση να έχει εμπλουτιστεί πολύ περισσότερο”.
Εμείς σήμερα παρουσιάζουμε ορισμένες φωτογραφίες από την ψηφιακή έκθεση. Φωτό που πρόσφεραν οι:
Δημήτρης Σπυριδάκης (Ηράκλειο- Πόμπια), Γιώργος Κλεινάκης (Χανιά), Ιωάννα Πατσιανωτάκη (Ηράκλειο – Πόμπια), Γιάννη Φραγκιαδάκης (Χανιά)
Χριστίνη Τζομπανάκη (Χανιά), Γιώργος Ψαράκης (Χανιά – Κίσσαμος), Γιώργος Χαβάκης (Λασίθι – Νεάπολη), Ευθαλεία Νταούκα-Δαούκα (Λασίθι- Σητεία)
Γιώργος Ξένος (Λασίθι – Νεάπολη), Μαρία Παπαδάκη (Ηράκλειο), Κωνσταντίνος Μουντάκης (Χανιά), Χριστίνα Πετροδασκαλάκη (Ηράκλειο).
Επιτροπή Έκθεση Φωτογραφίας:
Εμμανουήλ Καρτσωνάκης (Περιφερειακός Διευθυντής Εκπ/σης Κρήτης), Στράτος Τζιαμπάζης (Καθηγητής Φυσικής Αγωγής – Πρόεδρος Ε.Π.Φ.Α.Ν.Η.), Γιώργος Φωτεινάκης (Καθηγητής Φυσικής Αγωγής-Φωτογράφος), Καραγιώργου Γιάννα (Φωτογράφος- Πρόεδρος Συλλόγου Επαγγελματιών Φωτογράφων και Εικονοληπτών Κρήτης), Σοφια-Μαρίνα Παπαντωνάκη (Καθηγήτρια Εικαστικών), Δημήτριος Κ. Τσιράκος (Διδάκτορας Αθλητικών Επιστημών – Εμβιομηχανικής και Συντονιστής Λειτουργιών των Δ.Α.Κ.Η – Συντονιστής Ομάδας Εργασίας Έκθεσης Φωτογραφίας). Δημιουργία video: Σοφια-Μαρίνα Παπαντωνάκη.
Ρινακάκη: “Πετύχαμε πολλά, αλλά αφαιρέσαμε και πολλά”…
Η έμπειρη γυμνάστρια Ουρανία Ρινακάκη σχολίασε στο fb την έκθεση αυτή ως εξής: «Πω πω! Καλά, είναι δυνατόν οι καθηγητές να αφήνουν τα παιδιά να κάθονται κάτω στο χώρο, να ακουμπούν με τα χέρια τους κάτω, να γονατίζουν στα πετραδάκια, να πηδούν άλμα σε ύψος στην άμμο (φρεσκοσκαμμένη βέβαια αλλά μόνο για τις γυμναστικές επιδείξεις) χωρίς στρώματα, να ρίχνουν σφαίρα σε χωμάτινη βαλβίδα ξυπόλυτα, να υπερπηδούν πλινθιο χωρίς προστατευτικά στρώματα γύρω γύρω, να κάνουν κατακόρυφο στο χώμα βοηθώντας ο ένας τον άλλον (τι εμπιστοσύνη και τι υπευθυνότητα έκτιζαν αλήθεια).
Είναι δυνατόν να κάνουν γυμναστική σε αδιαμόρφωτη αυλή σε ανηφορικό και βραχώδες πλάτωμα χωρίς να φοβούνται οι δάσκαλοι ότι θα χτυπήσουν τα παιδιά, θα ματώσουν και θα τους καταγγείλουν οι γονείς; Πόσο ήρωες φαντάζουν σήμερα δάσκαλοι και μαθητές ενώ όσοι τα ζήσαμε ξέρουμε ότι απλά ήταν μια φυσιολογική καθημερινότητα που είχαμε την πολυτέλεια κάποιοι από εμάς να ζούμε ενώ άλλοι συνομήλικοί μας εργάζονταν ήδη στα χωράφια.
Πετύχαμε πολλά από τότε και κυρίως να πηγαίνουν όλα τα παιδιά σχολείο και σε καλύτερα σχολικά κτήρια αλλά αφαιρέσαμε και πολλά, αυξήσαμε το φόβο και την υπερπροστατευτικότητα στη σχολική ζωή στερώντας εμπειρίες ζωής και σωματική και ψυχική ανθεκτικότητα από τα παιδιά».