Στον χώρο που βρίσκεται τώρα το γήπεδο του ΠΟΑ ήταν γερμανικό νεκροταφείο.
Όταν το έφτιαχναν τη δεκαετία του 1950, έβρισκαν οστά και κράνη από την περίοδο της Κατοχής. Το οικόπεδο ανήκε στον δήμο Ηρακλείου και το αγόρασαν οι ιδρυτές της ομάδας, δίνοντας κάποιο τίμημα. Ξεκίνησαν με τα γκολπόστ, μετά έκαναν τις περιφράξεις κ.τ.λ.
Οι εργολάβοι Καβούσηδες, έφτιαξαν την εξέδρα. Είχαν λάβει κάποια χρήματα την περίοδο της Χούντας, τους είχε βοηθήσει ο Ασλανίδης.
Το γήπεδο ήταν χωμάτινο με σκουριασμένα κάγκελα και μια ετοιμόρροπη εξέδρα με μπετόν. Τα θεμέλια ήταν μέσα στο βούρκο, τα έλη και τις ακαθαρσίες, ενώ τα αποδυτήρια έσταζαν νερό.
Τοποθετήθηκαν εξέδρες, καθίσματα, προβολείς και σκέπαστρο, μπήκε χορτάρι με γεωύφασμα που εκείνη την εποχή είχε μόνο το ΟΑΚΑ και κόστισε 27.000.000 δρχ.
Το γήπεδο εγκαινιάστηκε το 1960.
Η πρώτη προπόνηση έγινε ανήμερα του Αγίου Μηνά. Τα προηγούμενα χρόνια οι Ατσαλενιώτες που είχαν…άλογα τα είχαν επιστρατεύσει για τις σχετικές εργασίες. “Σκάβαμε και βρίσκαμε από οστά…μέχρι σπαθιά και κράνη” είχε πει ο Νίκος Παπαδάκης ο οποίος είναι ιστορικό στέλεχος του ΠΟΑ συνείσφερε απο 10 χρόνων παιδί στις εργασίες! Ο “θεμέλιος λίθος” τοποθετήθηκε από τον δήμαρχο Κρασαδάκη και τον αείμνηστο παράγοντα (διατέλεσε και πρόεδρος της ΕΠΣΗ) Γεώργιο Μαρσέλο
. Πέρασαν σχεδόν 30 χρόνια και το 1989 μπήκε φυσικός χλοοτάπητας (τρίτο γήπεδο στο Ηράκλειο που απέκτησε) ενώ τα επόμενα χρόνια πήρε τη μορφή που έχει σήμερα, με σκεπαστή εξέδρα καθήμενων 1500 θέσεων, ηλεκτροφωτισμό, γυμναστήριο, αίθουσα συνεδριάσεων κ.λ.π.). Το 2004 μπήκε συνθετικός τάπητας ενώ πιο πρόσφατα έγινε και το ιατρείο (μη ξεχνάμε πως φιλοξενεί μια τεράστια ακαδημία). Ένα ιατρείο που είναι πλήρως εξοπλισμένο και με απινιδωτή!
Γεωργικοί συνεταιρισμοί
Σύμφωνα με το δάσκαλο Μ. Χετζογιαννάκη, «στην περιοχή του Ατσαλένιου υπήρχαν δύο γεωργικοί συνεταιρισμοί: Ο πρώτος “Νέων Κλαζομενών” με 250 μέλη και ο δεύτερος “Παλαιό Ατσαλένιο” με λιγότερα μέλη. Στο Ατσαλένιο υπήρχε και ένα ελαιουργείο του Εμμανουηλίδη, στις “5 Ελιές”. Ακόμα υπήρχε το εργοστάσιο του Καβάλη, το οποίο βρισκόταν επί της Ιωνίας και παρήγαγε συμπαγή τούβλα και κεραμίδια. Μετά τη 10ετία του ’50 έβγαζε πιάτα, τα οποία έκανε και εξαγωγή. Ιδιοκτήτες ήταν οι Γεώργιος και ο Σταμάτης Καβάλης.
Με το κλείσιμο του Συνεταιρισμού του Νέου Κλαζομενέ με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης, τα δύο ακίνητα που είχε στην κατοχή του ο συνεταιρισμός δωρήθηκαν στον ΠΟΑ.
Στο ένα από τα δύο ακίνητα έγιναν πολλές εκδηλώσεις, γιορτές, χοροεσπερίδες, Χριστούγεννα και Απόκριες. Σ’ αυτές τις εκδηλώσεις, μουσική έπαιζαν οι Φατσής Βασίλειος στο βιολί, Καρέλης Νίκος, επίσης βιολί, και οι δύο γιοι του, Λευτέρης στην τρομπέτα και Σταύρος στο σαντούρι. Επίσης, μουσικός ήταν και ο Χατζηνικολής».