Όλο αυτό το διάστημα ο ΟΦΗ μόνο ήττες μετρούσε στο “Γεντί Κουλέ” και μόλις μια ισοπαλία (2008) 0-0.
Το 2015 (24/1) ήταν και η τελευταία φορά που συναντήθηκαν στη Σούπερ Λίγκα (3-0 είχε χάσει ο ΟΦΗ) αφού ο ΟΦΗ υποβιβάστηκε και μόλις φέτος, 3 χρόνια μετά, επέστρεψε στη μεγάλη κατηγορία.
13 χρόνια οι φίλαθλοι του ΟΦΗ ζούσαν με τη λαχτάρα αυτής της “άγιας νύχτας” που της είχε προσφέρει ο ήρωας της πόλης Νίκος Μαχλάς.
Τώρα, 21 Οκτωβρίου 2018, ένας Αφρικανός, ο Πάτρικ Βουό, έγινε ο νέος σερίφης της πόλης.
Σαν να ήξερε κάτι ο νέος ιδιοκτήτης της ΠΑΕ Μιχάλης Μπούσης (“Big Mike” για τους φίλους του) που στην πρόσφατη συνέντευξη Τύπου τον αγκάλιασε και φωτογραφήθηκαν μαζί.
Κάτι φαίνεται πήρε και η κεφαλιά του στο 35’ έστειλε στα ουράνια τους φίλους του ΟΦΗ, ενώ ο Μιχάλης Μπούσης κοιτώντας στον ουρανό κατάλαβε ότι και η γιαγιά του είχε βάλει το… χέρι της στη νίκη, μια και πριν ένα χρόνο την είχε χάσει. Γι’ αυτό και αφιέρωσε τη νίκη στην γιαγιά του.
Και όπως ευρηματικά έγραψε φίλος του ΟΦΗ στο ΚΒ και είχε πάνω από 1000 likes, Γιαγιά Μπούση – Γιαγιά Τουρέ 1-0…
Τα 13 χρόνια για να περιμένεις μια νίκη είναι πολλά. Και το 2005 με το 2018 είναι δύο ξεχωριστές ημερομηνίες. Μνημόνια δεν είχαμε, ούτε κρίση.
Κι ένα 13χρονο όχι μόνο δεν είχε δει (είχε γεννηθεί αλλά δεν καταλάβαινε) το γκολ του Μαχλά (αλλά δεν είχε γνωρίσει ούτε τον τότε δήμαρχο κ. Κουράκη, τον κ. Ξημέρη ως πρόεδρο του ΕΡ. ΟΦΗ, ούτε το περιφερειακό πρωτάθλημα που έπαιξαν Ηρόδοτος, ΠΑΝΟΜ, Αλμυρός, ΑΕΚ, ΟΦΙ κ.α., ούτε ότι η Σούπερ Λίγκα λεγόταν Α’ ΕΘνική και έπαιζαν Ηρακλής, Αιγάλεω, Ακράτητος, Ιωνικός, Καλλιθέα, Καλαμαριά κ.α.
(Τώρα δεν είναι στον χάρτη της Σούπερ Λίγκα), η ΕΚΑΣΚ είχε 18 ομάδες ανδρών χωρισμένες σε 3 ομίλους με ΟΦΗ και Δειλινό να είναι στο τοπικό κι όχι στη Γ’ που είναι τώρα, ο Ηρόδοτος ήταν στην Γ’ Εθνική μπάσκετ και ο Γιούχτας στο τοπικό της ΕΠΣΗ. Εργοτέλης και ΠΟΑ ήταν στη Β’ και Γ’ Εθνική ποδοσφαίρου όπως και τώρα… Μόνο αυτές οι ομοιότητες.
Μακάρι να μην επαναληφθούν αυτά τα 13 χρόνια…
Αντ. Παπουτσάκης