Μάχη επιβίωσης για τις ελιές στην Κρήτη

Αποκαρδιωτικές είναι οι εικόνες που συναντά κανείς με ξερές ελιές αυτήν την εποχή περιδιαβαίνοντας την Κρήτη από την μια άκρη στην άλλη, καθώς οι ελαιώνες του νησιού συνεχίζουν να δίνουν μάχη επιβίωσης μετά από ένα εξαιρετικά δύσκολο καλοκαίρι.

Οι συγκεκριμένες φωτογραφίες έχουν ληφθεί στην περιοχή από τα Μάλια ως την Παχιά Άμμο και η πρώτη εικόνα είναι ότι υπάρχουν ξερές ελιές ανάμεσα σε άλλες που κατάφεραν να επιβιώσουν.

Μπορεί οι ελιές να φαίνονται ξερές αλλά για να μιλήσουμε για ολοκληρωτική καταστροφή θα πρέπει να ελεγχθούν από κοντά επισημαίνει ο κ. Μιχάλης Παπαηλιάκης

Ωστόσο ούτε αυτές που εμφανίζονται ως ξερές δεν είναι σίγουρο ότι δεν επιβίωσαν αφού όπως λέει στην «Π» ο καθηγητής γεωπονίας στο ΕΛΜΕΠΑ και ως πρόσφατα διευθυντής του αγροκτήματος Μιχάλης Παπαηλιάκης: «Θα πρέπει ένας ειδικός να δει τις ελιές από κοντά για να καταλάβει τι ακριβώς έχει συμβεί.

Μπορεί να φαίνονται ξερά τα κλαδιά αλλά ο κορμός τους να μην είναι». Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτές οι ελιές που βλέπουμε στις φωτογραφίες κατάφεραν να αντέξουν λιγότερο από τους άλλες στους καύσωνες του καλοκαιριού και ίσως στην έλλειψη νερού ή και στο γεγονός ότι βρίσκονται σε εδάφη πιο αδύναμα.

Σύμφωνα να με τον κ. Παπαηλιάκη η ελιά είναι ανθεκτικό δέντρο, δεν το βάζει εύκολα κάτω, με δύο τρεις βροχές ακόμα και τώρα ίσως θα αλλάξει η εικόνα που βλέπουμε.

Ο ίδιος είδε τις συγκεκριμένες ελιές από τον εθνικό δρόμο αλλά δεν είχε την δυνατότητα να πλησιάσει από κοντά. Επισημαίνει όμως ότι υπάρχουν και ανάλογα φαινόμενα σε ελαιώνες στην ανατολική αλλά και στη νότια Κρήτη, όπως επίσης και σε περιοχές του Μαλεβιζίου.

Ωστόσο φαίνεται να αποτελούν την εξαίρεση σε μια χρονιά, που αν δεν υπάρξουν δραματικές αλλαγές, φαίνεται να είναι καλή για πολλές περιοχές της Κρήτης, αφού υπάρχει βεντέμα και χαμηλή δακοπροσβολή.

Συνοψίζοντας δε τους λόγους που έφεραν τους ελαιώνες σε αυτήν την κατάσταση ο κ. Παπαηλιάκης επισημαίνει: «πιθανότατα πρόκειται για δέντρα τα οποία δεν έχουν φροντιστεί επαρκώς από τους ιδιοκτήτες τους (λίπανση, άρδευση, κλάδεμα και όργωμα) και βρίσκονται σε αδύναμα εδάφη, από άποψη θρεπτικών συστατικών».

Η έλλειψη φροντίδας πιθανότατα είναι και ο λόγος που βλέπουμε ελαιόδεντρα στην ίδια περιοχή που είναι ξερά ή ετοιμάζονται να ξεραθούν και άλλα που φαίνεται να επιβιώνουν και να παράγουν.

Ωστόσο η δοκιμασία του προηγούμενου καλοκαιριού αφορά όλα τα ελαιόδεντρα, τα οποία περιμένουν αυτήν την περίοδο βροχή ως «μάννα εξ ουρανού», ακόμα κι αυτά που αρδεύονταν καθώς με την γενικότερη κατάσταση της λειψυδρίας , χρειάζονται ακόμα περισσότερο νερό.

Πάντως το πόσο δύσκολο ήταν το προηγούμενο καλοκαίρι κατά τον κ. Παπαηλιάκη φαίνεται και από τις αγριελιές, που αν και είναι πολύ περισσότερο ανθεκτικές από τις ήμερες ελιές φαίνεται να αντιμετωπίζουν κι αυτές προβλήματα.

Η ελιά πάντως από τη φύση του είναι ένα δέντρο ανθεκτικό, που «δεν το βάζει κάτω» και αναπτύσσει μηχανισμούς να αντέχει στις υψηλές θερμοκρασίες αλλά και σε παρατεταμένες ακραίες συνθήκες.