Τα αθέατα μπλόκα της ΕΛ.ΑΣ. και το… καραούλι των βοσκών
Σε … ιστορικό χαμηλό οι ζωοκλοπές το φετινό Πάσχα, αν αναλογιστεί κάποιος ότι η μοναδική περίπτωση ζωοκλοπής που αναφέρεται από τις Αρχές είναι αυτή που καταγράφηκε σε χωριό του Μονοφατσίου πριν από περίπου μία εβδομάδα, με την κλοπή 33 αρνιών και κατσικιών.
Αυτό είναι κάτι εντυπωσιακό αν αναλογιστεί κάποιος ότι προηγούμενα χρόνια δεν περνούσε μέρα να μην καταγραφούν τρεις με τέσσερις ζωοκλοπές στην ενδοχώρα του νομού Ηρακλείου, από μεγάλα κοπάδια έως και μερικά αιγοπρόβατα που διατηρούν ως οικόσιτα γιαγιάδες και παππούδες στα χωριά.
Όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και καταστάσεις εκτιμούν ότι αυτό συνέβη για δύο κυρίως λόγους:
Πρώτον, φέρεται να λειτούργησε το οργανωμένο σχέδιο της τοπικής ΕΛ.ΑΣ με νυκτερινές ενέδρες και αθέατα μπλόκα σε σημεία που αποτελούν προσφιλή περάσματα για τους ζωοκλέφτες, οι οποίοι έχουν τη δική τους μεθοδολογία, τις δικές τους διαδρομές και σίγουρα αυτές δεν διέρχονται από κεντρικούς και περιφερειακούς δρόμους.
Δεύτερον πολλοί βοσκοί αποφάσισαν να «μετεγκατασταθούν» στις μάντρες τους για να προστατεύσουν την περιουσία τους. Εκεί αγκαλιά με τα ζώα τους. Έμειναν να φυλάσσουν «Θερμοπύλες» φοβούμενοι τις ζωοκλοπές. Αυτή η απόφαση σχετίζεται εν πολλοίς και με την εκτίναξη της τιμής του αρνιού και του κατσικιού οπότε δεν ρίσκαραν να τα χάσουν όλα για όλα.
Καλά τα «καλωδιωμένα» πρόβατα και τα GPS στα κουδούνια των προβάτων, όπως έχουμε δει να συμβαίνει με ιδιοκτήτες κοπαδιών, καλές και οι κάμερες ασφαλείας στα ποιμνιοστάσια, όμως τίποτα δεν συγκρίνεται με την αποτελεσματικότητα της επιτόπιας φύλαξης, αν και ενέχει άλλους κινδύνους.
Αστυνομική πηγή ανέφερε στην «Π» ότι σε νυκτερινή περιπολία στην ενδοχώρα, περνώντας από διάφορες κτηνοτροφικές μάντρες, είδαν τους βοσκούς να πετάγονται σαν σφεντόνα μέσα στη νύχτα για να ελέγξουν ποιος πλησίαζε στον χώρο τους. Ήταν δηλαδή σε πλήρη ετοιμότητα.
Σε κάθε περίπτωση πάντως η ηγεσία της τοπικής ΕΛ.ΑΣ δίνει έμφαση στο κομμάτι πρόληψης της ζωοκλοπής, ενώ παράλληλα «δουλεύονται» πυρετωδώς πληροφορίες και αξιοποιούνται στοιχεία με στόχο την καταστολή και την παραπομπή των εμπλεκόμενων προσώπων ενώπιον της Δικαιοσύνης.
Την τελευταία διετία ενώπιον των δικαστικών Αρχών του Ηρακλείου έχουν διαβιβαστεί αρκετές δικογραφίες ζωοκλοπής, κάποιες μάλιστα εξαιρετικά σοβαρές, η εκδίκαση των οποίων παραμένουν σε εκκρεμότητα. Το περιεχόμενο των δικογραφιών αυτών, και κυρίως εκείνων που περιλαμβάνουν τις απομαγνητοφωνήσεις καταγεγραμμένων συνομιλιών των υπόπτων, είναι άκρως αποκαλυπτικό.
Διόλου τυχαία νομικοί κύκλοι σχολίαζαν μεταξύ σοβαρού και αστείου ότι κάποιες από τις επισυνδέσεις θα έπρεπε «να καούν μέσα σε ένα βαρέλι» για λόγους κοινωνικής ειρήνης. Άφηναν να εννοηθεί δηλαδή ότι περισσότερο και από την ποινική αξιολόγηση της υπόθεσης, ενοχλούν και ανησυχούν άλλες παράμετροι που έχουν να κάνουν με τις ανθρώπινες σχέσεις, την μπέσα, την κατ’ ευφημισμόν λεβεντιά αλλά και ευαίσθητες καταστάσεις, η ανατροπή των οποίων μπορεί να οδηγήσει σε επικίνδυνα μονοπάτια.
Αναδεικνύεται ακόμα, με βάση τα όσα έχουν καταγραφεί, πώς παμπάλαιες παραδόσεις που αποτελούσαν «ευαγγέλιο» για τους βοσκούς και τις ορεινές περιοχές της Κρήτης και είχαν αποτρέψει φονικά και αιματοκυλίσματα, καταπατώνται κατά το δοκούν με τρόπο ύπουλο.