Ξεκάθαρες απαντήσεις για το Σχέδιο Δράσης για τη νήσο Χρυσή και γιατί είναι κρίσιμο ζητούμενο η εφαρμογή του, δίνει με αναλυτικό της κείμενο η Αποκεντρωμένη Διοίκηση Κρήτης, που εξηγεί βήμα – βήμα την αντικειμενική ανάγκη που υπάρχει προκειμένου η τοπική κοινωνία να στηρίξει την προσπάθεια που γίνεται για τη διατήρηση του σπάνιου αυτού οικότοπου.
Γιατί η Χρυσή έχει ιδιαίτερο καθεστώς προστασίας που πρέπει να εφαρμοστεί;
Η νήσος Χρυσή έχει τεθεί υπό αυστηρό καθεστώς προστασίας λόγω των φυσικών της χαρακτηριστικών, της σπάνιας χλωρίδας και του αρχαιολογικού της ενδιαφέροντος που την καθιστούν μοναδική αλλά, ταυτόχρονα, ευάλωτη στην αλόγιστη εκμετάλλευση. Η εντατική πίεση που ασκείται στο οικοσύστημα, ιδιαίτερα κατά τη θερινή περίοδο, σε συνδυασμό με τις δυσμενείς συνθήκες της κλιματικής αλλαγής έχουν οδηγήσει όλες τις περιβαλλοντικές διαδικασίες στο νησί σε υποβάθμιση, γεγονός το οποίο ίσως είναι μη αναστρέψιμο με φυσικό τρόπο (αναγέννηση, αναβλάστηση, αποκατάσταση).
Η Χρυσή προστατεύεται από το ισχύον θεσμικό πλαίσιο, καθώς συμπεριλαμβάνεται με το γειτονικό Μικρονήσι, ως Ειδική Ζώνη Διατήρησης, στο δίκτυο Natura 2000. Επίσης, είναι κηρυγμένη ως Αρχαιολογικός χώρος, Τοπίο Ιδιαίτερου Φυσικού Κάλλους, Καταφύγιο Άγριας Ζωής και, Αναδασωτέα έκταση. Η βοσκή αιγών, προβάτων και μεγάλων ζώων καθώς και η υλοτομία δασικών θάμνων και δένδρων απαγορεύονται με δασικές αστυνομικές διατάξεις, ενώ η «Αλυκή Χρυσής» προστατευεται με Προεδρικό Διάταγμα ως μικρός νησιωτικός υγρότοπος.
Ποιές είναι οι κυριότερες πιέσεις και απειλές για το φυσικό περιβάλλον του νησιού;
Οι κύριες πιέσεις και απειλές, όπως καταγράφονται και τεκμηριώνονται από επιστημονικές μελέτες που έχουν εκπονηθεί στο πλαίσιο ευρωπαϊκών προγραμμάτων (LIFE-JUNICOAST, LIFE-IP 4 NATURA κα), αφορούν στον μαζικό τουρισμό, την ελεύθερη κατασκήνωση σε παραπήγματα και σκηνές, την έλλειψη πληροφόρησης του κοινού, την παραγωγή απορριμμάτων, τον κίνδυνο εκδήλωσης πυρκαγιάς, την παράνομη βόσκηση και το κυνήγι κατά τους χειμερινούς μήνες, την εισαγωγή ξενικών φυτικών ειδών και την επιδείνωση των κλιματολογικών συνθηκών.
Σύμφωνα με τις αρμόδιες ανακριτικές Αρχές, η παραβατική δραστηριότητα εξακολουθεί μέχρι σήμερα να μαίνεται σχεδόν ανεξέλεγκτη στη Χρυσή, καθώς υποβάλλονται με αμείωτη συχνότητα μηνύσεις για παράνομες δραστηριότητες υπαίθριου εμπορίου, κατασκήνωση, παράνομα εγκατεστημένα αντλητικά συγκροτήματα και επιφανειακούς αγωγούς μεταφοράς νερού από πηγάδια, παράνομες διανοίξεις πηγαδιών, αυθαίρετες κατασκευές/παραπήγματα πλησίον της παραλίας και εντός του κεδρόδασους, διάνοιξη χωματόδρομων, παράνομη χρήση και κυκλοφορία τετράτροχων, περιβαλλοντική ρύπανση κα.
Κινδυνεύει ο οικότυπος προτεραιότητας του θαλάσσιου κέδρου (άρκευθος);
Τα τελευταία είκοσι χρόνια ο οικότοπος προτεραιότητας του άρκευθου στη Χρυσή παρουσιάζει σοβαρότατη και εμφανή υποβάθμιση. Η άσκηση παράνομων δραστηριοτήτων, η αυξημένη επισκεψιμότητα τους καλοκαιρινούς μήνες, η παράνομη υπεράντληση νερού από τα πηγάδια και η υπερβόσκηση ασκούν στο οικοσύστημα έντονη και καταστροφική πίεση η οποία έχει προκαλέσει, μεταξύ άλλων, εκτεταμένες ξηράνσεις στη δασική βλάστηση που προβληματίζουν φορείς, επιστήμονες και την τοπική κοινωνία.
Σύμφωνα με την Ειδική Περιβαλλοντική Μελέτη που εκπονήθηκε το 2015 για τη Χρυσή, τα σημαντικότερα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο οικότοπος προτεραιότητας αφορούν τόσο στις ξηράνσεις όσο και στην αδυναμία φυσικής αναγέννησης. Επιπρόσθετα, οι αμμοθίνες σε πολλά σημεία έχουν υποχωρήσει αισθητά (έκθεση των ριζών). Η υποβάθμιση του προστατευόμενου οικοτόπου είναι εμφανής σήμερα λόγω της ανθρώπινης πίεσης (κατασκήνωση, χρήση των ριζών ως καύσιμη ύλη, κυκλοφορία οχημάτων, παράνομη βόσκηση κα), ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών μηνών, που έχει ως αποτέλεσμα την αδυναμία αναβλάστησης των αρκεύθων.
Στην πρόσφατη αυτοψία της Επιτροπής και υπηρεσιακών στελεχών στη νήσο, οι παραπάνω φόβοι επιβεβαιώθηκαν με το χειρότερο δυνατό τρόπο, καθώς δεν υπάρχει καθόλου φυσική αναγέννηση, κατά θέσεις το κεδρόδασος είναι ολοκληρωτικά κατεστραμμένο (καθολική ξήρανση και υπερίσχυση υποδεέστερων χωροκατακτητικών ειδών), στο βόρειο τμήμα εμφανίζεται μικρή αναβλάστηση των δέντρων αλλά η ξήρανση υπερβαίνει το 50% της βλάστησης και, ο οικότοπος των αμμοθινών είναι έντονα υποβαθμισμένος από τις ποικίλές πιέσεις, με τη στάθμη της άμμου να έχει υποχωρήσει κατά τόπους έως και μερικά μέτρα.