Στην επόμενη συνεδρίαση της Οικονομικής Επιτροπής αναμένεται να τεθεί η τιμολογιακή πολιτική της ΔΕΥΑΗ, η οποία προβλέπει αυξήσεις από 22-25%. Οι βασικές αλλαγές που έχουν ήδη αποφασιστεί από τη δημοτική επιχείρηση, είναι ο καθορισμός παγίου ύδρευσης και αποχέτευσης 7 ευρώ το μήνα, ο καθορισμός της υπηρεσίας αποχέτευσης από 50% σε 60% επί της αξίας του καταναλώμενου νερού, όπως επίσης και ο περιορισμός των κατηγοριών τιμολόγησης του νερού από 10 σε 7.
Στην εισήγηση της δημοτικής επιχείρησης τεκμηριώνεται μια σειρά από λόγους που οδήγησαν τη διοίκηση σε αύξηση του τιμολογίου χρέωσης του νερού, όπου μεταξύ άλλων αναφέρεται ότι για τη διαμόρφωση της τιμολογιακής πολιτικής θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ο ρυθμός μεταβολής των εσόδων συγκριτικά με τον αριθμό μεταβολής των εξόδων. Με βάση τα στοιχεία της δημοτικής επιχείρησης, η λογιστική μεταβολή των εσόδων από το 2017 μέχρι και το 2020 είναι μεγαλύτερη και ανέρχεται σε – 7,7%.
Στην εισήγηση τεκμηριώνεται η μη ανάκτηση του οικονομικού κόστους το 2020 με αποτέλεσμα να υπάρξει ζημιογόνο αποτέλεσμα που απεικονίζεται στις οικονομικές καταστάσεις της επιχείρησης. Σημειώνεται ακόμα η μείωση των πωλήσεων σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, και ασφαλώς το δυσβάσταχτο και άδικο βάρος των τοκοχρεολυσίων των δανείων που έχουν βεβαιωθεί στο ελληνικό Δημόσιο.
Παράλληλα υπογραμμίζονται οι πληθωριστικές τάσεις της αγοράς και κυρίως οι αυξήσεις της ενέργειας και όλων των ειδών που αφορούν τη δημοτική επιχείρηση όπως ο χαλκός και το πλαστικό που θα κυμανθούν πλέον του 40%. Κεντροβαρής παράμετρος της ενεργειακής κρίσης, είναι η αύξηση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος που σηματοδοτεί για τη ΔΕΥΑΗ μια αύξηση των δαπανών της τάξεως του 35-40% η οποία αντιστοιχεί 2,5-3 εκατ. ευρώ.
Βασική παράμετρος είναι επίσης η έλλειψη οποιασδήποτε κρατικής ή δημοτικής χρηματοδότησης, καθώς οι ΔΕΥΑ δεν επιχορηγούνται από το κράτος, ενώ απαγορεύεται η αύξηση του κεφαλαίου τους εκ μέρους του Δήμου στον οποίο υπάγονται.
Στην εισήγηση που ενέκρινε ήδη το διοικητικό συμβούλιο της ΔΕΥΑΗ τεκμηριώνεται η ανάγκη εφαρμογής του κλιμακωτού τιμολογίου ως πιο κατάλληλου για να ελεγχθεί και να μπει φραγμός στην ανεξέλεγκτη κατανάλωση νερου.
Συγκεκριμένα τονίζεται ότι «η κλιμακωτή χρέωση καθώς και η αυξημένη χρέωση για τις καταναλώσεις πέραν ενός συγκεκριμένου αποδεκτού ορίου, αποτελεί ένα σημαντικό διαχειριστικό εργαλείο αποτροπής της σπατάλης και ταυτόχρονα εξασφάλισης πόρων για χρηματοδότηση βιώσιμων πολιτικών για το νερό και για την προστασία των οικοσυστημάτων (επαναχρησιμοποίηση νερού τριτοβάθμιας επεξεργασίας για άρδευση καλλιεργειών κ.λπ.)
Παράλληλα υπάρχουν και άλλες δυνατότητες οικονομικής διαχείρισης προκειμένου να καλύπτονται τα κόστη των επενδύσεων (εφόσον τα οικονομικά δεδομένα για κάθε ΔΕΥΑ το επιτρέπουν) όπως η δημιουργία ειδικού αποθεματικού για τις επενδύσεις που θα στοχεύουν στον περιορισμό των απωλειών και την ανάκτηση του κόστους φυσικών πόρων τον διαρκή έλεγχο των παροχών, ώστε να αποφεύγονται παράνομες συνδέσεις και κλοπές την αντικατάσταση των απαξιωμένων υδρομετρητών.
Στην εισήγηση γίνεται επίσης αναλυτική αναφορά στο κρίσιμο θέμα της συρρίκνωσης των κατηγοριών των χρεώσεων που το διοικητικό συμβούλιο της ΔΕΥΑΗ έχει ήδη αποφασίσει να μειωθούν από 10 σε 7 με το σκεπτικό ότι «δεδομένων των πραγματικών αναγκών σε νερό και της περιβαλλοντικής επίπτωσης αυτών που ασκούν επαγγελματική δραστηριότητα η τιμολόγηση θα πρέπει να είναι ορθολογική και δίκαιη θα πρέπει να διαφοροποιείται ανά κατηγορία χρέωσης».