Το φεμινιστικό κίνημα ή ολιστικά φεμινισμός δεν έχει ληξιαρχική ημερομηνία γέννησης, αλλά παραμένει ένα πολυπρόσωπο κίνημα με πολλές προεκτάσεις και διεκδικήσεις, κυρίως από γυναίκες αλλά και από άνδρες συγγραφείς. Το ζήτημα των δικαιωμάτων των γυναικών απασχόλησε για πρώτη φορά τους Διαφωτιστές, ιδίως τον Condorcet, και στην αρχή του φεμινισμού στα μισά του 19ου αιώνα επηρέασε το Βρετανό πολιτικό John Stuart Mill.
Το αίτημα της ισότητας των φύλων ρητά διατυπώθηκε την περίοδο της Γαλλικής Επανάστασης από την Olympe de Gouges με τη διάσημη Διακήρυξη των Δικαιωμάτων της Γυναίκας και της Πολίτισσας (1791) στον αντίποδα της αντίστοιχης ανδρικής διακήρυξης περί των δικαιωμάτων του πολίτη. Στο θεωρητικό πλαίσιο το ζήτημα των γυναικείων δικαιωμάτων συστηματοποιήθηκε από τη Mary Wollstonecraft με την Υπεράσπιση των Δικαιωμάτων της Γυναίκας (1792).
Όλες οι επιστήμες συναντώνται ως έμφυλες υποκείμενες δυνάμεις. Ο χώρος του φύλου είναι διεπιστημονικός χάριν στις έμφυλες δυνατότητες προς διερεύνηση όπως στη θεολογία, στη νομική, στην ιατρική, στις κοινωνικές επιστήμες (κοινωνική ανθρωπολογία, κοινωνιολογία, ψυχολογία), στην ιστορία, στη λογοτεχνία, στη γλωσσολογία, στην παιδαγωγική, στην ειδική αγωγή και στις καλές τέχνες.
Αυτές οι Σπουδές αποκαλούνται «Gender Studies», όπου το Gender ισοδυναμεί με το κοινωνικό φύλο (ταυτότητες) έναντι στο Sex που ισοδυναμεί με το βιολογικό φύλο (ρόλος). Στην Ελλάδα λειτουργούνε εργαστήρια μελέτης για το φύλο και την ισότητα στο Πάντειο και στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.
Η αντίστοιχη Επιτροπή Ισότητας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο έθεσε την αναγκαιότητα για διατμηματικά μαθήματα στη Σχολή Επιστημών Υγείας της Θεσσαλονίκης, οπότε από την προηγούμενη ακαδημαϊκή χρονιά προσφέρθηκε το ετήσιο μάθημα με τίτλο «Φύλο και Ισότητα: Κοινωνική προσέγγιση διαμέσου των Βιολογικών Επιστημών».
Δύο Μεταπτυχιακά με πλήρη φοίτηση in situ αντιστοιχούν στα τμήματα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Κοινωνικής Ανθρωπολογίας & Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου με ταυτόχρονη διαπλοκή για το φύλο, την πολιτική και τον πολιτισμό.
Στην παγκοσμίως αναφήγητη Ιστορία του Φεμινιστικού Κινήματος υπάρχουνε ήδη τέσσερα κύματα:
Το Πρώτο Κύμα ξεσπά κατά την περίοδο της βιομηχανικής επανάστασης έχοντας ζητήματα εργασίας, ψήφου και εκπαίδευσης στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ (First Wave 1850-1950) και μάλιστα έθεσε τις βάσεις πολύ σωστά προς τη χειραφέτηση του γυναικείου φύλου. Στην πρώτη περίοδο ανήκει το γνωστό γυναικείο κίνημα των Σουφραζετών στην Αγγλία.
Το Δεύτερο Κύμα με κύρια ζητήματα αντισύλληψης και έκτρωσης (Second Wave 1950-1980) έκανε την αλματώδη πρόοδο προς τη βελτίωση του γάμου και των σχέσεων των δύο φύλων διατομικά. Στη δεύτερη περίοδο ανήκει η αποκαλούμενη και Σεξουαλική Επανάσταση των δεκαετιών 1960-1970.
Τα ζητήματα των ανδρών και του ανδρικού φύλου (ανδρισμός) έθεσε η ατζέντα στο Τρίτο Κύμα (Third Wave 1980-2010) αλλά και την ισότητα στις αμοιβές, όπως τα ίσα δικαιώματα των δύο φύλων σε όλους τους τομείς. Στην τρίτη περίοδο το αίτημα για έλλειψη βίας στην εργασία και στην οικογένεια, η εναντίωση στη σεξουαλική παρενόχληση και στη ρατσιστική συμπεριφορά σε δημόσια και ιδιωτική ζωή γίνονται το διακύβευμα.
Στον 21ο αιώνα οπότε το Τέταρτο Κύμα (Fourth Wave 2010 έως σήμερα) υφιστάμεθα το κύμα του λεγόμενου «ακαδημαϊκού βιασμού». Η διάκριση με γνώμονα το φύλο δεν είναι πια θετική και η ιεραρχία στην επαγγελματική ζωή των γυναικών αρχίζει από το Πανεπιστήμιο. Στην τέταρτη περίοδο ανήκει το online κίνημα #Me Too με όχημα δράσης κυρίως τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης και το Διαδίκτυο.
Τα φύλα, άρα οι ταυτότητες εκλαμβάνονται ως αποσπασματικές ιδιότητες των υποκειμένων. Ο μεταδομιστικός φεμινισμός, από τη δεκαετία του 1990 και μετά, διερευνά τους τρόπους διασύνδεσης ανάμεσα στους παράγοντες που διαφοροποιούν τα υποκείμενα κοινωνικά, όπως το φύλο, η σεξουαλικότητα, η εθνικότητα, η τάξη, η υγεία και η ηλικία.
Η σύγχρονη έρευνα ασχολείται με τις υποκειμενικές ταυτότητες, το φύλο ως επιτέλεση (performativity) καθώς σήμερα το φεμινιστικό κίνημα είναι και των ανδρών και των γυναικών. Επομένως, ως άτομα αποτελούμε μονάδες ενός ενιαίου συνόλου σε σχέση με τους άλλους ανθρώπους γύρω μας.
Η φεμινιστική προσέγγιση ποτέ δεν είναι μία, αλλά διαφοροποιείται στη βάση της ατομικότητας και αυτή είναι η προσωπικότητα.
Για περισσότερα κλικ @ https://kethi.gr