Με τον τίτλο αυτό ο Σύλλογος «Φίλοι του Αγίου Όρους» Ηρακλείου κυκλοφόρησε ένα νέο βιβλίο, συγγραφέας του οποίου είναι ο κ. Αντώνιος Στιβακτάκης. Προλογίζοντάς το ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Ειρηναίος, εκφράζει τη χαρά του για την έκδοση αυτή, που αποτελεί μια ακόμη πρωτοβουλία, ανάμεσα στις πολλές, του Συλλόγου αυτού, καθώς και του φιλαγίου και φιλοαγιορείτου, γνωστού για το Ορθόδοξο Χριστιανικό του ήθος και από παλαιότερα έργα, διδασκάλου κ. Αντωνίου Στιβακτάκη, ο οποίος ως φίλεργη μέλισσα, συνέλεξε μέλι γλυκύτατο και το προσφέρει στους αγωνιζομένους πιστούς χριστιανούς, καλώντας τους να εντρυφήσουν στα νάματα της αρετής, του ήθους και της Αγίας βιωτής της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας, τα οποία αναβλύζουν μέσα από την υπερχιλιετή Παράδοση του Αγιορείτικου Μοναχισμού.
Το βιβλίο έχει «σώμα» καλό και «ψυχή» καλή. Με τον όρο «σώμα» αναφερόμαστε στην επιμελημένη εκδοτική παρουσίασή του, στην απλή, εύληπτη και ορθή, χωρίς ακρότητες και ιδιωματισμούς, δημοτική γλώσσα, στην καλή ποιότητα του χάρτου, στο πλήθος των έγχρωμων φωτογραφιών και γενικά στην πιστή τήρηση όλων των εκδοτικών κανόνων και προδιαγραφών. Όλα αυτά προδιαθέτουν τον αναγνώστη για μια άνετη και επωφελή μελέτη του βιβλίου.
Με τον όρο «ψυχή» αναφερόμαστε στο περιεχόμενο του βιβλίου, σε όσα πνευματικά αγαθά μάς προσφέρει ο συγγραφέας με την εργασία του αυτή. Ο τίτλος «Φτερουγίσματα στον Άθω», ασφαλώς, δεν έχει επιλεγεί τυχαία. Με αυτόν μάς καλεί και μάς προσκαλεί ο συγγραφέας να μεταφερθούμε στον Άθωνα, στο Άγιον Όρος, και να ζήσουμε όσα εκείνος έζησε πρώτος στον ιερό αυτό χώρο ως ευλαβικός προσκυνητής.
Πόθος ιερός του υπήρξε το «φτερούγισμα» αυτό, που μάς προτρέπει να γίνει και δικό μας «φτερούγισμα» πάνω από τους κακοτράχαλους βράχους, τις πλαγιές, τα διάσελα και τα δάση του Άθωνα, για να συναντήσουμε αιωνόβιους εξαϋλωμένους άγιους ασκητές, νηπτικούς μοναχούς, αλλά και νεαρά καλογέρια, το πρόσωπο των οποίων ακτινοβολεί ιλαρό θεϊκό φως.
Μάς καλεί να γνωρίσουμε το Άγιον Όρος, που είναι «ο Γολγοθάς μαζί και ο Παράδεισος των άριστων τέκνων της Ορθοδοξίας». Μάς βεβαιώνει ότι όσα γράφει «είναι το καταστάλαγμα των εμπειριών και των βιωμάτων του από τα προσκυνήματα που πραγματοποίησε έως σήμερα στο Άγιον Όρος, και συγχρόνως της μακράς, έμμεσης, αλλά ουσιαστικής, ψυχικής και πνευματικής επικοινωνίας του μ΄αυτό».
Πράγματι, η μελέτη του βιβλίου αυτού μας μεταφέρει στο Άγιον Όρος, το Περιβόλι της Παναγίας. Όσα σ’ αυτό αναφέρονται συνιστούν ένα πνευματικό οδοιπορικό προς την Αγιώνυμη Αθωνική Πολιτεία, την οποία συγκροτούν Μονές, Σκήτες, Ησυχαστήρια, Κελιά, Καλύβες, αλλά και Σπήλαια ερημικά, «αετοφωλιές πελεκάνων ερημικών», αγιασμένοι τόποι, ποτισμένοι με τα δάκρυα των θερμών προσευχών αγίων ανδρών, οι οποίοι, μακριά από την κοινωνία του κόσμου, απολαμβάνουν την κοινωνία της ερήμου, προσευχόμενοι και για όλους εμάς, τους κοσμικούς.
Πιο συγκεκριμένα, μελετώντας το βιβλίο αυτό και ακολουθώντας τον έμπειρο «ξεναγό», τον συγγραφέα, στην ιερή αυτή ξενάγηση που μάς προσφέρει, θα αφήσουμε τον κόσμο και τα του κόσμου και έχοντας το Διαμονητήριο στο χέρι, δηλαδή την άδεια παραμονής στο Άγιον Όρος, που μάς χορήγησε η Ιερά Επιστασία, ικανοποιώντας διακαή πόθο μας, θα εισέλθουμε στην Αγιώνυμη αυτή Πολιτεία, θα τύχουμε εγκάρδιας φιλοξενίας από πρόσχαρους μοναχούς, θα μιμηθούμε τον τρόπο της ζωής τους, θα ακούσουμε τις πατρικές συμβουλές τους, θα εξομολογηθούμε, θα συμμετάσχουμε στις λατρευτικές τους εκδηλώσεις, και μάλιστα στο μυστήριο της Ζωής, τη Θεία Ευχαριστία.
Για όλα αυτά μάς ομιλεί μέσα από τις σελίδες του βιβλίου του ο έμπειρος φιλοαγιορείτης συγγραφέας. Ιδού μερικά αποσπάσματα από το πολύ διδακτικό αυτό βιβλίο του : «Επιχειρώ να περιγράψω, κατά την εμήν δύναμιν, ανεπιτήδευτα και απλά, μερικές από τις εικόνες που αντίκρισα, και να καταθέσω κάποια από τα βιώματα που έζησα και τα μηνύματα που έλαβα κατά τη διάρκεια των προσκυνημάτων μου στο πάντερπνο και πανεύοσμο Περιβόλι της Παναγίας.
Κοιτάζοντας τα πρόσωπα των μοναχών, διέκρινα μια ιλαρότητα, μια ψυχική γαλήνη, ένα φως που δύσκολα διακρίνεις κοιτάζοντας πρόσωπα που ζουν μέσα στο σημερινό αγχώδη κόσμο. Οι συνεχείς προσευχές τους και δεήσεις στον Θεό ωφελούν όχι μόνο τη δική τους ψυχή, αλλά και τον κόσμο ολόκληρο. Μάς έκαναν να αισθανθούμε τόσο οικείοι, σαν να είχαμε ζήσει χρόνια κοντά τους. Πολλοί κατηγορούν τους μοναχούς για φυγοπονία.
Σίγουρα, αν επισκεφθούν χωρίς προκαταλήψεις το Άγιον Όρος, θα αλλάξουν γνώμη. Στις τρεις τα ξημερώματα, ο αρμονικός ήχος του αγιορείτικου ταλάντου καλούσε όλους τους μοναχούς και όσους από τους λαϊκούς ήθελαν, να προσέλθουν στο καθολικό της Μονής για την Ακολουθία. Προσήλθαμε κι εμείς στην κατανυκτική ατμόσφαιρα της εκκλησίας που δονούσαν οι αγγελικές φωνές των μοναχών που προσεύχονταν.
Μπροστά σ’ αυτό το λυρικό μεγαλείο, η ψυχή φτερουγίζει, τα πόδια τρέμουν από συγκίνηση, οι πηγές των δακρύων ανοίγουν και χύνονται καυτά δάκρυα. Η Ακολουθία κράτησε ως το πρωί. Εδώ η αιωνιότητα αρχίζει από τη στιγμή που μπαίνεις στον χορό των Πατέρων του Άθωνα. Ο χρόνος χάνει τη σημασία που του αποδίδουν οι άνθρωποι και υποτάσσεται στην απειρία της αιωνιότητας.
Εδώ τα επίγεια παραμερίζονται για χάρη των ουρανίων, το φθαρτό υποτάσσεται στο μεγαλείο της άφθαρτης ψυχής και η ζωή βρίσκεται πολύ κοντά στο «αρχαίον κάλλος». Εδώ τηρούνται στην πράξη οι αρχές της αγάπης, της αλληλοβοήθειας, της δικαιοσύνης, της ειρήνης. Εδώ νιώθεις σαν να μη σε συνδέει τίποτε με τον κόσμο, σαν ένας τεράστιος μαγνήτης να έλκει την ψυχή σου προς τον ουρανό και αισθάνεσαι πιο κοντά παρά ποτέ στον Θεό.
Πρέπει να ζήσεις αυτές τις ευλογημένες ώρες, για να μπορέσεις να αισθανθείς και να νιώσεις το μεγαλείο τους. Αυτό είναι το Άγιον Όρος, η πνευματική κολυμβήθρα των ορθοδόξων χριστιανών, η πανίερη κιβωτός της Ορθοδοξίας, που δεν λέει πολλά, αλλά ζει, βιώνει και προσφέρει πολλά. Είναι το μεθόριον του κόσμου και των ουρανίων. Είναι το πνευματικό εργαστήριο που κατεργάζεται, σφυρηλατεί ψυχές και τις στέλνει στο αιώνιο φως του Ουρανού.
Ειλικρινά, ο κόσμος θα ήταν πολύ φτωχός πνευματικά, αν δεν υπήρχε το Άγιον Όρος. Σίγουρα, όταν επισκεφθείς το Άγιον Όρος, ταπεινώνεσαι, δοκιμάζεις μια γλυκειά και σωτήρια ήττα. Ηττάσαι από τη σιωπή, που διαλαλεί με χίλιους μυστικούς ήχους την αγιότητα και την ταπείνωση.
Γιατί η ταπείνωση του Αγιορείτη σε ελέγχει, σε κατακαίει περισσότερο από τα λόγια του. Η αγάπη του σε συγκλονίζει, σε τραντάζει περισσότερο από τους ελέγχους του. Ένα ολιγοήμερο προσκύνημα στο Άγιον Όρος αξίζει περισσότερο από ένα χρόνο μελέτης».
Σ’ αυτόν τον ευλογημένο τόπο, τον Άθωνα, το Περιβόλι της Παναγίας, αναφέρονται τα «Φτερουγίσματα», το μεστό περιεχομένου αυτό βιβλίο του κ. Αντωνίου Στιβακτάκη, το οποίο ενέταξε πρόσφατα στη σχετική ελληνορθόδοξη βιβλιογραφία μας ο ευλογημένος Σύλλογος «Φίλοι του Αγίου Όρους» Ηρακλείου.
* Ο Γεώργιος Κρασανάκης είναι ομότιμος καθηγητής Πανεπιστημίου Κρήτης