Έδωσε μία γενναία μάχη με την επάρατη νόσο αλλά δεν κατάφερε να βγει νικητής. Το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας θρηνεί για το θάνατο του Δημήτρη Καφετζόπουλου, ερευνητή στο Ινστιτούτο Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας, που έφυγε από τη ζωή το περασμένο Σάββατο.
O Πρόεδρος του ΙΤΕ, Νεκτάριος Ταβερναράκης, αναφέρει πως «με μεγάλη θλίψη ενημερωθήκαμε για την απώλεια του αγαπημένου συνάδελφου και εξαίρετου ερευνητή του IMBB, Δημήτρη Καφετζόπουλου.
Ο Δημήτρης, τους τελευταίους μήνες έδινε υπεράνθρωπη μάχη για τη ζωή του, χωρίς ούτε στιγμή να παραμελήσει τα ερευνητικά καθήκοντα και τους συνεργάτες του, με τους οποίους είχε καθημερινές συναντήσεις μέχρι την τελευταία στιγμή.
Η απώλειά του είναι δυσβάσταχτο χτύπημα για το Ινστιτούτο, για το Ίδρυμα και για εμένα προσωπικά.»
Το Διοικητικό Συμβούλιο του ΙΤΕ αποφάσισε αντί στεφάνων να γίνει δωρεά, στην Οργάνωση «Ευ Ζω με τον Καρκίνο» και στην ΕΛΛΟΚ-Ελληνική Ομοσπονδία Καρκίνου Hellenic Cancer Federation, σύμφωνα με την επιθυμία της οικογένειάς του.
Σπουδαίος επιστήμονας
Γεννημένος το 1959, ο Δημήτρης Καφετζόπουλος σπούδασε Βιολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στη Βιοχημεία στο Πανεπιστήμιο του Τορόντο, στον Καναδά.
Εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στο Ινστιτούτο Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας του ΙΤΕ, στην περιοχή των ενζυμικών βιομετατροπών και το 1994 ανακηρύχθηκε διδάκτορας του Τμήματος Βιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Κατά τη διάρκεια των διδακτορικών του ερευνών, κατόρθωσε, αναπτύσσοντας πρωτοποριακές για την εποχή τεχνικές, να απομονώσει και να χαρακτηρίσει το ένζυμο χιτινάση, με σημαντικότατες εφαρμογές στη βιομηχανία, την τεχνολογία τροφίμων, και την τεχνολογία υλικών.
Συνέχισε την ερευνητική του πορεία με μεταδιδακτορικές σπουδές, εξασφαλίζοντας εξαιρετικά ανταγωνιστικές υποτροφίες του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Μοριακής Βιολογίας (EMBO) και του Human Frontier Science Program Organization (HFSPO), για τη μελέτη της μοριακής επικοινωνίας ριζοβίων και ψυχανθών, στο Πανεπιστήμιο του Leiden.
Από το 1997 διετέλεσε ερευνητής του Ινστιτούτου Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας του ΙΤΕ, επικεφαλής του Εργαστηρίου Μεταγονιδιωματικών Εφαρμογών. Από τη θέση αυτή, είχε καταλυτική συνεισφορά στην ανάπτυξη και υιοθέτηση των τεχνολογιών γονιδιωματικής ανάλυσης, πρωτοπορώντας με τη χρήση των τεχνολογιών αυτών, στη βιοϊατρική έρευνα και την κλινική πράξη.
Διετέλεσε επίσης, αναπληρωτής διευθυντής του Ινστιτούτου Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας, καθώς και επιστημονικός υπεύθυνος των υποδομών γονιδιωματικής έρευνας και των παραγωγικών μονάδων του Ινστιτούτου Μοριακής Βιολογίας και Βιοτεχνολογίας.
Αντικείμενο της έρευνάς του αποτέλεσαν επίσης, η ανάλυση αρχαίου DNA από αρχαιολογικά λείψανα, η ανεύρεση μοριακών δεικτών για την κατηγοριοποίηση και πρόγνωση του καρκίνου, και η αξιοποίηση της γονιδιωματικής πληροφορίας για την αναγνώριση προδιάθεσης σε νόσους. Είναι αξιοσημείωτο ότι με δικές του πρωτοβουλίες, ιδρύθηκε και λειτούργησε το πρώτο και μοναδικό εξειδικευμένο εργαστήριο ανάλυσης αρχαίου DNA στη Χώρα.
Παράλληλα, τα ενδιαφέροντά του εστιάζονταν στην αποτίμηση, κατοχύρωση και διαχείριση των αποτελεσμάτων της έρευνας, θέματα τα οποία δίδασκε και σε μεταπτυχιακά προγράμματα του Πανεπιστημίου Κρήτης και άλλων Πανεπιστημίων της Χώρας.
Συμμετείχε ως επιστημονικός υπεύθυνος ή συντονιστής σε περισσότερα από 30 εθνικά και διεθνή ερευνητικά προγράμματα, εξασφαλίζοντας ερευνητικές χρηματοδοτήσεις ύψους πολλών εκατομμυρίων ευρώ για τη Χώρα, ενώ είχε αναπτύξει συνεργασίες με τη βιομηχανία και τον ιδιωτικό τομέα, έχοντας πάντα γνώμονα την αξιοποίηση της έρευνας και το κοινωνικό όφελος.
Υπήρξε συγγραφέας 60 και πλέον ερευνητικών δημοσιεύσεων και κύριος εφευρέτης πολλών διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας.
Ήταν ένας από τους πρωτεργάτες και κινητήρια δύναμη για τη δημιουργία των Δικτύων Ιατρικής Ακριβείας στην Ελλάδα, και ιδιαίτερα του Εθνικού Δικτύου Ιατρικής Ακριβείας στην Ογκολογία, μια πρωτοβουλία με άμεσο και σημαντικό όφελος για την κοινωνία.
Ο Δημήτρης Καφετζόπουλος ήταν παντρεμένος με τη Μαρία Θεοδωρίδου, ερευνήτρια του Ινστιτούτου Πληροφορικής του ΙΤΕ και πατέρας δυο παιδιών, της Λιάνας και του Γιάννη, τα οποία – ακολουθώντας τα βήματά του – διαπρέπουν με τη σειρά τους διεθνώς στην αγαπημένη του επιστήμη, τη Βιολογία.