Η προβολή του ντοκιμαντέρ «νοήματα» από τους οι μαθητές του ειδικού Γυμνασίου - Λυκείου

Πρωταγωνιστές της ζωής τους και όχι απλοί θεατές… Αυτό θέλουν να είναι οι μαθητές του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου Ηρακλείου.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, την ερχόμενη Τρίτη 3 Δεκεμβρίου στις 7 το απόγευμα θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση στην Αίθουσα της Πειραματικής Σκηνής  του Πολιτιστικού και Συνεδριακού Κέντρου Ηρακλείου (Πλαστήρα και Ρωμανού) με σκοπό την προβολή του ντοκιμαντέρ “νοήματα” που δημιουργήθηκε από τους μαθητές του σχολείου.

Οι μαθητές, οι καθηγητές και οι απόφοιτοι του ΕΝΕΕΓΥ-Λ Ηρακλείου καλούν την κοινωνία του Ηρακλείου να συμμετέχει στην εκδήλωση, η οποία ως στόχο έχει να προβάλει τη λειτουργία του Ενιαίου Ειδικού Επαγγελματικού Γυμνασίου-Λυκείου, να αναδείξει τις δυνατότητες για γνώση και για επαγγελματική αποκατάσταση των μαθητών αλλά και να ευαισθητοποιήσει τόσο την εκπαιδευτική κοινότητα όσο και την κοινωνία του Ηρακλείου για το μεγάλο κενό που υπάρχει από την αποφοίτηση των μαθητών και μετά.

Η υπεύθυνη καθηγήτρια, κ. Διονυσία Παπαΐωάννου, αναφέρει στην «Π» πως «η  δημιουργία ενός μαθητικού ντοκιμαντέρ στο πλαίσιο ενός ειδικού σχολείου εμπεριέχει πολλές δυσκολίες αλλά αποτελεί κι ένα πολύ δυνατό μέσω έκφρασης και δημιουργίας των παιδιών με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.

Η ιδέα για το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ βγήκε από την ανάγκη μου ως εκπαιδευτικού να  επικοινωνήσω με την κοινωνία αυτά που χρόνια τώρα βιώνω εγώ και οι συνάδελφοί μου  μέσα από την υπηρέτηση μας στον τομέα της Ειδικής Αγωγής. Θεωρώ ότι ένα ειδικό πλαίσιο πρέπει να είναι ανοιχτό στην κοινωνία, να ανταλλάσσει ερεθίσματα με αυτήν και να εντάσσεται τελικά μέσα της».

Σημειώνει πως «τα παιδιά μας δεν έχουν την ανάγκη του οίκτου μας, δεν αρκούνται στο να ελπίζουν για το αύριο. Έχουν την ανάγκη να κοινωνικοποιηθούν όπως όλοι μας. Έχουν την ανάγκη να είναι μέρος της ζωής, της πόλης και της κοινωνίας. Θέλουν να τα κοιταζόμαστε στα μάτια. Θέλουν να είναι όπως λέει και μια μητέρα σε μια συνέντευξη «πρωταγωνιστές της ζωής τους και όχι θεατές».

Το ντοκιμαντέρ αυτό παραπέμπει σε μια γενικότερη θεώρηση της ζωής και τονίζει με πολύ εμφατικό τρόπο τα σημαντικά νοήματα που θα πρέπει ο καθένας μας να έχει ως προτεραιότητα. Σκοπός του ντοκιμαντέρ είναι να αναδείξει το κενό που υπάρχει στην ζωή των παιδιών με ειδικές ανάγκες μετά το πέρας της εκπαίδευσης τους και να προτείνει πλαίσια μέσα από τα οποία τα παιδιά θα μπορούσαν να συνεχίσουν να ζουν.