Μυστικά και ψέματα, σφραγισμένα στόματα, κλειστές κοινωνίες. Η Κρήτη είναι μια από τις περιοχές της χώρας όπου συμπεριφορές όπως η παιδοφιλία, η παιδεραστία, η αιμομιξία, τις περισσότερες φορές καλύπτονται από ένα πέπλο σιωπής. Ακόμη και όταν θύτης και θύματα είναι μέλη της ίδιας οικογένειας, ζουν κάτω από την ίδια στέγη.
“Σε εμάς φτάνουν αρκετά τέτοια περιστατικά και θα έλεγα ότι το πρόβλημα στο νησί είναι έντονο, αλλά ο κόσμος δεν μιλάει” είπε στην “Π” η κλινική ψυχοθεραπεύτρια του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ηρακλείου Ματίνα Κάραλη.
Η ίδια σχολίασε ότι ακόμη πιο έντονο είναι το πρόβλημα στην ενδοχώρα. “Πάντα υπήρχαν τέτοιου είδους καταστάσεις και περιστατικά, αλλά τώρα βγαίνουν πιο εύκολα στη δημοσιότητα και παίρνουν τον δρόμο της Δικαιοσύνης.
Αλλά και πάλι, αυτά που δημοσιοποιούνται είναι ελάχιστα σε σχέση με τα όσα συμβαίνουν” σημείωσε.
Σύμφωνα με την ψυχοθεραπεύτρια, οι ειδικοί αντιμετωπίζουν για παράδειγμα περιπτώσεις μανάδων που πήραν και τα 5 παιδιά τους και έφυγαν από το σπίτι όταν διαπίστωσαν ότι ο πατέρας τους, δηλαδή ο σύζυγός της, είχε προχωρήσει σε ασελγείς πράξεις εις βάρος τους και άλλες μητέρες οι οποίες γνωρίζουν τι συμβαίνει μέσα στο σπίτι τους αλλά κάνουν ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή όχι μόνο δεν φεύγουν καταγγέλλοντας τον σύζυγό τους αλλά συνεχίζουν να εκθέτουν τα παιδιά τους σε αυτόν τον κίνδυνο λέγοντας στις κόρες τους “σιωπή, μη μιλάτε, δεν θα μου χαλάσετε εσείς το σπίτι!”.
Η ψυχοθεραπεύτρια πρόσθεσε ότι σαφώς υπάρχει παιδοφιλία και παιδεραστία στην Κρήτη αλλά λίγες φορές αυτές οι υποθέσεις φθάνουν στη δικαστική αίθουσα.
“Ο παιδεραστής παππούς από το χωριό, για παράδειγμα, ανέφερε, θα προσπαθήσει με έναν τρόπο να ικανοποιήσει την επιθυμία του.
Πώς θα γίνει αυτό; Θα προσεγγίσει το ανιψάκι του, το γειτονόπουλό του, το παιδί από το Πακιστάν που ζει με τους γονείς του στο διπλανό σπίτι.
Οι άνθρωποι αυτοί στην πλειονότητά τους αρνούνται τις πράξεις τους και επιπλέον δεν είναι καθόλου εύκολο να προσεγγίσεις τα παιδιά αυτά με τον κατάλληλο τρόπο ώστε να μιλήσουν γι’ αυτό που βίωναν.
Τι είναι η παιδοφιλία
Όπως αναφέρει η ψυχοθεραπεύτρια Παναγιώτα Κυπραίου, η παιδοφιλία είναι ένα είδος παραφιλίας (σεξουαλικής παρέκκλισης) που αφορά ένα έντονο, μη φυσιολογικό ενδιαφέρον προς τα παιδιά.
Παραφιλία είναι μια διαταραχή που χαρακτηρίζεται από επανειλημμένες, έντονες και σεξουαλικά διεγερτικές φαντασιώσεις, σεξουαλικές παρορμήσεις ή συμπεριφορές που γενικά αφορούν: μη ανθρώπινα αντικείμενα, βασανισμό ή ταπείνωση του ίδιου του ατόμου ή του συντρόφου του (όχι απλή προσποίηση), ζώα, παιδιά ή άλλα άτομα που δεν συναινούν.
Η παιδοφιλία είναι επίσης μια ψυχοσεξουαλική διαταραχή στην οποία το προτιμώμενο ή αποκλειστικό μέσο σεξουαλικής διέγερσης και ικανοποίησης είναι η φαντασίωση ή η πραγματική συμμετοχή σε σεξουαλική δραστηριότητα με παιδιά προεφηβικής ηλικίας (συνήθως 13 ετών και κάτω). Το ενδιαφέρον μπορεί να στρέφεται σε παιδιά του ίδιου φύλου ή σε παιδιά του άλλου φύλου. Μερικοί παιδόφιλοι έλκονται και από αγόρια και από κορίτσια. Ορισμένοι έλκονται μόνο από παιδιά, ενώ άλλοι έλκονται και από ενήλικους και από παιδιά.
Ποιοι είναι και τι κάνουν
Το επίκεντρο λοιπόν της παιδοφιλίας είναι η σεξουαλική δραστηριότητα με ένα παιδί. Οι σεξουαλικές συμπεριφορές που σχετίζονται με την παιδοφιλία καλύπτουν ένα φάσμα δραστηριοτήτων και ενδέχεται να εμπλέκουν τη χρήση βίας.
Κάποιοι παιδόφιλοι περιορίζουν τη συμπεριφορά τους στο να επιδεικνύουν τα γεννητικά τους όργανα ή να αυνανίζονται μπροστά στο παιδί ή να θωπεύουν ή να ξεντύνουν το παιδί χωρίς όμως να έχουν επαφή με τα γεννητικά όργανα του παιδιού.
Άλλοι, ωστόσο, υποχρεώνουν το παιδί να συμμετάσχει σε στοματικό σεξ ή σε ολοκληρωμένη σεξουαλική πράξη.
Δεν υπάρχει χαρακτηριστικός τύπος παιδόφιλου. Ο παιδόφιλοι μπορεί να είναι νέοι ή ηλικιωμένοι, άντρες ή γυναίκες – παρόλο που η μεγάλη πλειονότητα είναι άντρες. Δυστυχώς, κάποιοι παιδόφιλοι είναι επαγγελματίες στους οποίους έχει ανατεθεί η εκπαίδευση ή η προάσπιση της υγείας νεαρών ατόμων, ενώ άλλοι έχουν την επιμέλεια παιδιών από το οικογενειακό τους περιβάλλον.
Διαβάστε επίσης: