Προφανώς ούτε και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας πίστευε πως τα κομματικά και πολιτικά οφέλη που θα λάμβανε ο ΣΥΡΙΖΑ από τη Συμφωνία των Πρεσπών θα ήταν τόσα πολλά. Μετά την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης προς τη Βουλή, η οποία προέκυψε ως προϋπόθεση για να προχωρήσει η Συμφωνία, ο Αλέξης Τσίπρας βγήκε ενδυναμωμένος προσωπικά και κομματικά.
Οι εξελίξεις που ήρθαν ωστόσο σε Ποτάμι, αλλά και στο Κίνημα Αλλαγής, ήρθαν να προσθέσουν περισσότερους πόντους στον ΣΥΡΙΖΑ. Στη συνείδηση του μέσου ψηφοφόρου, στην ελληνική Βουλή πραγματοποιείται πλέον μια σημαντική διάλυση των νέων δυνάμεων που εμφανίστηκαν πριν από μερικά χρόνια.
Η αρχή έγινε από το Ποτάμι και την ανεξαρτητοποίηση Δανέλλη. Η Δευτέρα όμως ήταν μια ημέρα αρκετά δύσκολη πολιτικά, αφού ανακοίνωσαν την αποχώρησή τους από το Ποτάμι τόσο ο Γιώργος Αμυράς όσο και ο Γρηγόρης Ψαριανός.
Σε ανακοίνωσή του ο Γιώργος Αμυράς ανέφερε ότι δεν θα μπορούσε να πράξει διαφορετικά, όταν «τις επόμενες ημέρες θα έπρεπε, ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, να ομιλώ δημόσια εκ μέρους του κόμματος του οποίου τα κορυφαία στελέχη έχουν αντίθετη θέση από την προσωπική μου για ένα μείζον εθνικό ζήτημα». Στην ίδια ανακοίνωση, ο βουλευτής ευχαριστεί τον Σταύρο Θεοδωράκη και «όλους τους ανθρώπους του κόμματος με τους οποίους συνεργάσθηκα και εύχομαι οι μεταρρυθμιστικές δυνάμεις του τόπου να βρουν τη δυναμική που χρειάζεται η χώρα».
Σε ρυθμούς διάλυσης ωστόσο κινείται και το Κίνημα Αλλαγής, παρά το γεγονός πως τόσο η Φώφη Γεννηματά όσο και στελέχη του Κινήματος υποστηρίζουν πως δεν τίθεται καν τέτοιο ζήτημα. Η Φώφη Γεννηματά, παρ’ όλα αυτά, ακολουθώντας μια στρατηγική που οι εξελίξεις δείχνουν ότι μοιάζει με στρατηγική συρρίκνωσης του κόμματος, αποφάσισε να μπει τέλος στον πολυκομματικό χαρακτήρα του ΚΙΝΑΛ, ζητώντας τόσο από τον Γιώργο Παπανδρέου όσο και από τη ΔΗΜΑΡ να σταματήσουν τη λειτουργία των κομμάτων τους και να ενταχθούν όλοι κάτω από μία κοινή ομπρέλα.
Δεν είναι καθόλου δεδομένο ωστόσο το αν η κίνηση της κ. Γεννηματά και της ομάδας της θα ευνοήσουν τελικά τη λειτουργία του Κινήματος ή για το αν συμβάλουν τελικά σε μια μοιραία κατακρήμνιση του ΚΙΝΑΛ.
Όπως και να έχει πάντως, αυτή η γενικότερη αναταραχή ούτε βοηθά κανέναν πρακτικά, αλλά ούτε και μπορεί να συμβάλει στην προσπάθεια της «κεντροαριστεράς» να κερδίσει σημαντικό έδαφος.