Πριν από περίπου έντεκα μήνες είδε το φως της δημοσιότητας πόρισμα, που προέκυψε μετά από έρευνα της Δικαιοσύνης και αφορούσε στο -διεθνών διαστάσεων- σκάνδαλο της πολυεθνικής φαρμακευτικής εταιρείας Novartis.
Σύμφωνα πάντα με το παραπάνω πόρισμα, προέκυπτε εμπλοκή δέκα Ελλήνων πολιτικών και συγκεκριμένα, δύο πρώην πρωθυπουργών και οκτώ πρώην υπουργών. Επίσης, μέσω του πορίσματος αυτού αποκαλύφθηκε ότι στο προανακριτικό υλικό συμπεριλαμβάνονταν και οι καταθέσεις τριών μαρτύρων, οι οποίοι βρίσκονταν σε καθεστώς προστασίας, σύμφωνα με το πνεύμα και το γράμμα του σχετικού νόμου.
Τα αντανακλαστικά των πολιτικών μας σε τέτοιου είδους «προκλήσεις» ενεργοποιούνται άμεσα, σχεδόν αυτόματα. Για ακόμα μια φορά «άδραξαν» την ευκαιρία της γραφικής πλέον «κοκορομαχίας», ανακαλύπτοντας άλλο ένα «πεδίον δόξης λαμπρόν», «πολιτισμένης» πολιτικής αντιπαράθεσης, με άναρθρες κραυγές, ύβρεις, απειλές και αλληλοσπαραγμούς!
Από τη μία πλευρά οι κυβερνώντες, υπόσχονταν να καθαρίσουν την «κόπρο του Αυγεία» από το ελληνικό πολιτικό στερέωμα και από την άλλη, η Αξιωματική Αντιπολίτευση εκτόξευε τα «φαρμακερά της βέλη» κατά των πολιτικών της αντιπάλων, μιλώντας για πολιτικές διώξεις και θεσμική εκτροπή. Απαξίωναν δε, οι πολιτικοί της μείζονος αντιπολίτευσης, με κάθε ευκαιρία τον θεσμό των προστατευόμενων μαρτύρων, τον οποίο σημειωτέον, οι δικές τους κυβερνήσεις είχαν νομοθετήσει. Αποκαλούσαν τους μάρτυρες αυτούς «κουκουλοφόρους» και τους θεωρούσαν «επικίνδυνους συνεργάτες του παρακράτους». Κάποιοι μάλιστα από τους πολιτικούς αυτούς, δεν δίστασαν τότε να προβούν και σε μηνύσεις ακόμα και κατά δικαστών που διερευνούσαν το συγκεκριμένο σκάνδαλο.
Σε ένα πράγμα μόνο συμφωνούσαν όλοι οι πολιτικοί μας, από όλο το κομματικό φάσμα μάλιστα, αλλά μόνο στα λόγια: «Πρέπει να έχουμε εμπιστοσύνη στην Ελληνική Δικαιοσύνη και να την αφήσουμε ανεπηρέαστη να επιτελεί το έργο της».
Λόγια του αέρα δηλαδή! Η υποκρισία σε όλο της το μεγαλείο!
Οι άνθρωποι που έχουν δώσει όρκο να υπηρετούν τα συμφέροντα του Ελληνικού λαού, με σεβασμό στο πολίτευμα και τους νόμους, αναγνωρίζοντας την διάκριση των εξουσιών, οι ίδιοι άνθρωποι εμφανίζονται να υπονομεύουν τους θεσμούς που θωρακίζουν την Δημοκρατία μας, όταν αισθάνονται πως απειλούνται εκείνοι και τα συμφέροντα που εκπροσωπούν!
Τώρα, μετά από έντεκα μήνες, η υπόθεση αυτή απασχολεί και πάλι την επικαιρότητα, όταν ένας από τους τρεις προστατευόμενους μάρτυρες μετετράπη, σύμφωνα με την προανάκριση, σε κατηγορούμενο. Εδώ ακριβώς εντοπίζουμε και την απόλυτη αντιστροφή των ρόλων, των μεθοδεύσεων και των στρατηγικών.
Ένα φαινόμενο που μόνο στην πολιτική μπορεί να συμβεί:
Σύμφωνα με τους πολιτικούς της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, ο πρώην «κουκουλοφόρος» και συνεργός στην «πολιτική σκευωρία» με στόχο την πολιτική τους «εξόντωση», χρησιμοποιείται τώρα από τους ίδιους ανθρώπους, ως «ο πλέον αξιόπιστος μάρτυρας» για την αποκάλυψη της «σκευωρίας»!
Όσο διάστημα ο μάρτυρας τελούσε υπό το καθεστώς της προστασίας, εβάλετο λυσσαλέα από τους ίδιους και τους κομματικούς τους συντρόφους, ως «συνεργός του παρακράτους» που υποθάλπει την διεφθαρμένη σχέση «στοργής», που συνδέει την εκτελεστική και την δικαστική εξουσία. Τώρα όμως που αποκαλύφθηκε τόσο η ιδιότητά του ως κατηγορούμενους, όσο και η σχέση του με τους πρώην υπουργούς, ανέλαβαν αμέσως οι ίδιοι την προστασία και την υπεράσπισή του.
Για τους κυβερνώντες, αντίστροφα, κατά το διάστημα που ο μάρτυρας ήταν προστατευόμενος, έχαιρε της εμπιστοσύνης τους, ενώ τώρα που βρέθηκε στο αντίπαλο «στρατόπεδο» στοχοποιήθηκε και κατηγορείται σφοδρά.
Εδώ βεβαίως καταγράφεται και ακόμα ένα παράδοξο: Πώς γίνεται να χαρακτηρίζεται από την Δικαιοσύνη ένα πρόσωπο ως «προστατευόμενος μάρτυρας» το οποίο βαρύνεται με κατηγορίες; Θα ήταν λογικό και πρέπον, πρώτα νε ελεγχθεί για την νομιμότητά του και κατόπιν να χαρακτηριστεί ως τέτοιος!
Η κυβέρνηση από την πλευρά της, θα πρέπει τώρα να ρίξει τους τόνους της αντιπαράθεσης για την συγκεκριμένη υπόθεση, αφού και η ίδια υποστηρίζει πως δεν διανύουμε ακόμα προεκλογική περίοδο και να αφήσει την Δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της, ανησυχώντας ίσως μόνο, για την μη παραγραφή των όποιων αδικημάτων που ενδεχομένως να προκύψουν. Θα πρέπει επίσης να σταματήσει να καλλιεργεί προσδοκίες «κάθαρσης» στην κοινωνία, πριν την ετυμηγορία της Δικαιοσύνης, για να μην βρεθούμε ξανά θεατές μπροστά σε ένα ακόμα φιάσκο τύπου «SIEMENS», το οποία θα εκθέσει και την ίδια ανεπανόρθωτα!
Αν η υποκρισία και ο Φαρισαϊσμός δεν υπήρχαν στην πολιτική ζωή του τόπου μας! Αν οι εμπλεκόμενοι πολιτικοί και τα κόμματά τους στο σκάνδαλο Novartis, πίστευαν ουσιαστικά στην διάκριση των εξουσιών και αν πράγματι εμπιστεύονταν, όπως εντόνως και δημοσίως διατείνονται, την ανεπηρέαστη Ελληνική Δικαιοσύνη, θα έπρεπε ήδη να έχουν θέσει τον εαυτό τους στη διάθεση των αρμόδιων δικαστικών αρχών, προκειμένου έτσι να βοηθήσουν έμπρακτα και όχι στα λόγια, στο να αποδοθεί γρήγορα δικαιοσύνη και να λάμψει επιτέλους η αλήθεια, αν πράγματι αυτό επιθυμούν!
Γιατί όσο κι αν προσπαθούν οι αξιότιμοι πολιτικοί μας να μεθοδεύσουν την προστασία και την υπεράσπιση των μαρτύρων και των κατηγορούμενων στα διάφορα σκάνδαλα, που διαρκώς αποκαλύπτονται σαν τα κεφάλια της «Λερναίας Ύδρας», δεν είναι σε θέση να κάνουν το ίδιο και για την άκαμπτη-κυνική- κομματική τους λογική, η οποία εξακολουθεί να παραμένει μετέωρη και απροστάτευτη…!